We wonen nu bijna twee weken in Zweden en het is één grote ontdekkingstocht met een dagelijks portie verwondering, verbazing en ontdekking. De verwondering begint al bij het ontwaken en naar buiten te kijken om de prachtige ochtendzon te mogen aanschouwen. Wat een kleurenpracht, zo over het meer en de heuvels. Verwondering wat zichtbaar is in de prachtige natuur en het winterse landschap met daaraan gekoppeld de dankbaarheid om dit te mogen meemaken en straks te kunnen delen met gasten. Verbazing dat we hier zo goed slapen en elke dag even een moment ervaren van ‘is dit allemaal echt?’ Dan de vele ontdekkingen in de accommodatie. Kasten openen en mooie en oude spullen tegenkomen en ideeën ontwikkelen. En natuurlijk elke dag samen beginnen met stille tijd en inspiratie opdoen uit wat God ons laat weten voor die dag. Ook het meer samen zijn ervaren we als een zegen. We zitten niet op elkaars lip en ontwikkelen zo langzamerhand al een beetje onze afzonderlijke taken.
warm welkom
Na een lange reisdag (met een tussenstop van 5 uur op vliegveld Stockholm) kwamen we in de avond aan op ons nieuwe adres. Het zag er mooi verlicht uit en met veel sneeuw. Kortom: een plaatje. Binnen werden we ontvangen door twee personen van het bestuur. Gezellig een kopje koffie gedronken, een korte rondleiding gekregen en na veel vragen onzerzijds kregen we een enorme mand met lekkere producten. Wat een ontvangst. Na het afscheid hebben we ons in onze kamer (appartementje van ongeveer 32 vierkante meter) gesetteld en zijn vroeg gaan slapen. De volgende dag werden we om 11 uur boven de plaatselijke winkel verwacht voor ondertekening van het koopcontract. Een deel van het bestuur was hierbij aanwezig. Diverse zelfgemaakte lekkernijen stonden op tafel en de koffie was klaar. Gezellig wat gekletst en gesmikkeld en toen de papieren erbij. Koopcontract is hier 1 A-4tje wat door beide partijen ondertekend moet worden en de verkopende partij moest voor twee getuigen zorgen. Geen notaris of makelaar aanwezig! Omdat wij het koopcontract nodig zijn voor diverse aanvragen i.v.m. opstarten bedrijf, hebben wij om drie extra exemplaren gevraagd. Prima kopiëren we er toch nog 3 extra en deze zijn ook allemaal ondertekend. Toen werd de sleutel over de tafel naar ons geschoven. Dat was het. Eenvoudig maar heel ongedwongen. Nog even wat gekletst en onze eerste boodschappen gedaan in de landwinkel (ICA). We hadden vanuit Nederland champagne meegenomen, maar deze ligt nog in de koelkast. We hadden verwacht dat het ondertekenen in de accommodatie zou plaatsvinden en dan afsluiten met een glas champagne. Deze hadden we niet meegenomen naar de personeelskamer van de winkel. Nu zijn we ook niet zo van de alcohol, dus deze ligt nog in de koelkast voor een volgend mooi moment : familie die in de voorjaarsvakantie op bezoek komt. We zien hier erg naar uit.
een Auto is een must in zweden
Bij aankomst op het vliegveld Äre-Östersund stond een huurauto voor ons klaar. Maar daar wil je niet te lang in rijden vanwege de kosten. We hadden deze voor een week gehuurd met de bedoeling in die week uit te kijken naar een andere auto. Dinsdag de ondertekening van het koopcontract, woensdag stond de verhuiswagen voor de deur en donderdag zou onze trip naar Östersund zijn om een andere auto uit te zoeken. Woensdag kregen we het advies donderdag niet de weg op te gaan omdat het zou dooien en regenen. Veel te gevaarlijk. Scholen waren gesloten die dag en treinverkeer lag stil. So it will be! Vrijdag was het gevaar geweken en zijn we naar Östersund gegaan. Allereerst naar de belastingdienst voor het aanvragen van een persoonsnummer. Hierover straks meer. Daarna verschillende showrooms bezocht. Willem had zo al zijn voorkeur voor een auto die aan bepaalde eisen moest voldoen. Deze eisen natuurlijk eerst gecheckt met mensen waar we zo de afgelopen dagen contact mee hebben gehad. Wij kwamen uit op een zwarte Volvo XC60, automaat, diesel, parkeerverwarming en banden met spikes. Afgelopen dinsdag hebben we deze kunnen ophalen. Best een grote bak hoor! Ik voel me een ukkie als ik er naast sta. Inmiddels een beetje aan gewend en moet zeggen een automaat en de hoge instap is best wel prettig.
Persoonsnummer
In Zweden onmisbaar. Bijna alles wat je wilt afsluiten moet met je persoonsnummer. Zoals hierboven al aangegeven stonden we de eerste vrijdag al bij de belastingdienst en wat bleek: een bordje op de deur dat ze gesloten waren vanwege groot aantal zieke personeelsleden. Afgelopen dinsdag moesten we toch terug voor de auto, toen nog een poging gedaan en gelukkig was deze nu wel open en de rest van de week weer gesloten. Mazzel dus! We zijn zo’n anderhalf uur binnen geweest en hebben formulieren ingevuld. Aan het einde kregen we te horen dat het ongeveer 18 weken zal duren voordat we ons persoonsnummer zullen krijgen. Bijna 4,5 maand! Hier hadden wij niet op gerekend, maar ja wat kun je er aan doen? Gewoon loslaten. Maar hoe is het dan gelukt om een auto te kopen, hoor ik je denken. Nou een beetje creatief zijn en welwillende mensen ontmoeten. Een Nederlander die hier 20 kilometer vandaan woont, en ons al diverse malen heeft geholpen, heeft de auto, verzekering en belasting tijdelijk op zijn naam. Internet en mobile telefoon hebben we kunnen regelen met het voormalig bestuur van de accommodatie. Zij houden deze nog even aan. Het gebouw kunnen we dan wel weer verzekeren zonder persoonsnummer.
eerste ontmoeting met baptistengemeente in Bräcke
Bij al onze contacten van de afgelopen twee weken hebben we gevraagd of er in de buurt een kerk is waar we de dienst kunnen gaan bezoeken. We kregen niet van iedereen een duidelijk antwoord. Blijkt dat diverse kleine kerkje in de omgeving een soort van samenwerking hebben en diensten afwisselend in verschillende dorpjes houden. Dat sprak ons niet aan omdat het dan moeilijk is om mensen te leren kennen. Zo hadden we vorige week zondag een stel uitgenodigd om een kopje koffie te komen drinken en hen ook deze vraag gesteld. Zij gaven aan dat er in Bräcke, zo’n 25 km bij ons vandaan, een baptistengemeente is. Online even gekeken en ze blijken elke zondag een dienst te houden. Vanmorgen zijn we samen tegen 10.20 naar Bräcke gereden en kwamen om 10.50 aan bij het witte kerkje en ….. geen auto’s. Hebben we ons dan vergist? Nou we zijn er toch laten we even proberen of de deur open is. En ja hoor we waren de eerste bezoekers. Een oude dame heette ons welkom. Zij blijkt in een van de drie kleine appartementjes te wonen die bij de kerk horen. Ze sprak een paar woorden Engels maar liet ons weten dat er zeker nog meer mensen zouden komen. In totaal waren we met 15 personen waarvan 2 kleine kinderen, 2 tieners, twee jong volwassenen en de anderen waren zeker 60+. De dienst werd voor ons vertaald in het Engels door een lieve jonge vrouw. Maar ik moet zeggen dat ik de boodschap zelf ook aardig kon verstaan. De liederen konden we prima meezingen omdat het bekende melodieën waren en we inmiddels het Zweedse alfabet aardig kunnen uitspreken. De verkondiging ging over Jacobus 4: 13-17. We leven in rijkdom maar dat heeft ook een keerzijde nl. dat we altijd alles plannen en vaak al ver voor uit plannen. Welke ruimte geef je God om zijn werk in jou te kunnen doen wanneer je zelf alles hebt vastgelegd? In hoeverre leef je in afhankelijkheid van Hem? Enkelen gaven een getuigenis. Na de dienst was er een gezamenlijke lunch waar we gezellig konden napraten. We kwamen in gesprek met jong stel. Hij komt uit Nieuw Zeeland en is getrouwd met een Zweedse, onze tolk tijdens de dienst. Na het uitwisselen van telefoonnummers en de uitnodiging om volgende week wederom de dienst te bezoeken zijn we vertrokken. De eerste kennismaking en dienst voelde goed en we zijn dankbaar voor deze ontmoetingen. Onze buren hadden ons uitgenodigd voor een sneeuwscootertocht, maar ze hebben ons laten weten dat deze helaas niet door kan gaan omdat ze in contact zijn geweest met iemand met corona. Dus …. toen een lekker toertochtje gemaakt in de omgeving.
ontdek je plekje
We spreken natuurlijk niet alleen mensen die in het dorp wonen maar ook mensen die in de omgeving wonen. En als ik het heb over omgeving dan bedoel ik een omtrek van zo’n 30 kilometer. Wanneer we vertellen waarom we naar Zweden zijn gekomen en waar we wonen krijgen we vaak te horen : Wauw dat is een mooie omgeving! Fijn om te horen natuurlijk. Wat wij er van hebben gezien en ontdekt vinden wij ook erg mooi. Maar er is natuurlijk nog veel meer te ontdekken. Nu er overal sneeuw ligt kun je bijvoorbeeld niet de kleine paden bewandelen. Dus zodra de sneeuw weg is gaan we deze zeker opzoeken. Voordeel van vorst is dat we nu over de meren kunnen lopen, langlaufen en schaatsen. Zo gingen we dan ook uit de kerk toeren op de wat kleinere wegen langs twee meren en inderdaad : ontdek je plekje. We hebben topo GPS app op onze telefoon en kunnen hierop aantekeningen plaatsen. Zo geven we aan waar grillplekken zijn, waar het uitzicht bijzonder mooi is of waar we wild hebben gespot.
Het is een heel verhaal geworden! Fijn dat jullie met ons mee kijken en dank voor jullie reacties via de mail.
Oh ja, dank voor jullie lieve kaartjes die we hier in Zweden mochten ontvangen. Erg leuk om nu naar de brievenbus te lopen en verrast te worden met post uit Nederland.
