niemandsland

vier weken in Zweden

Weken van genieten, veel regelwerk maar ook tegenslagen. Nu vertel ik daar natuurlijk liever niet over maar dat zou niet eerlijk zijn. Niet alles verloopt even soepel. Door het ontbreken van een persoonsnummer voelt het nu alsof we in ‘Niemandsland’ terecht zijn gekomen.

Persoonsnummer

Zoals ik al eerder aangaf is het hebben van een persoonsnummer erg belangrijk in Zweden. Wij kunnen nu geen BV starten. Tijdens ons bezoek in september 2021 is ons vertelt dit wel te kunnen zonder een PN. Inmiddels hebben we twee online vergaderingen gehad met iemand van de gemeente (afdeling toerisme). Ook zij was verrast en heeft persoonlijk contact opgenomen met de belastingdienst (die gaat over persoonsnummers) maar ook zij kreeg te horen dat we gewoon nog ongeveer 16 weken moeten wachten. Ze gaf ons de tip om zelf nog een keer te bellen. Maar ook dat heeft niets oplevert. Onze aanvraag ligt op de grote stapel. Maar wel frustrerend dat we onjuiste informatie hebben gekregen. We laten ons hierdoor niet te veel beïnvloeden en zijn gestart met de renovatie van het eerste appartementje. Ook al missen we hierdoor 25% belastingteruggaaf. Het is dan maar zo.

Voor de Zweedse taallessen via SFI, hebben we ook een persoonsnummer nodig. Dat zou betekenen dat we pas na de zomervakantie kunnen starten. Nu hebben we tijd om de taal te leren, straks hopen we onze gasten te kunnen ontvangen en deelgenoot te maken van wat de omgeving en de natuur te bieden heeft. Via via, zo gaat trouwens veel in Zweden, zijn we in contact gebracht met een social-worker van de gemeente Bräcke. Ze werkt in een soort buurthuis waar cursussen worden gegeven en mensen elkaar kunnen ontmoeten. We hebben vorige week een gesprek met haar gehad en ze gaf aan dat zij persoonlijk ons wil helpen met Zweedse les. Elke vrijdagmiddag komt ze bij ons voor 1,5 uur privéles. Hoe mooi kunnen we het krijgen. Na de zomervakantie gaan we starten bij SFI. Tegen die tijd hopen dan al heel wat woorden Zweeds te kunnen en dan de focus leggen op de grammatica.

ziektekostenverzekering

Zodra je uitgeschreven bent in Nederland stopt ook je ziektekostenverzekering. Geen probleem want je kunt je tijdelijk particulier verzekeren bij OOM. Nu hebben wij bij OOM moeten aangeven welke ziektes, kwalen we hebben of hebben gehad. En …. daar word je nu voor uitgesloten. Nu heeft Willem een slaapapneu apparaat voor de nacht. Deze werd vergoed door het ziekenfonds. Hij heeft telefonisch contact gehad met het bedrijf die dit apparaat aan ons in bruikleen heeft gegeven. We hebben destijds aangegeven dat we gingen emigreren. Prima, was geen probleem, apparaat kon mee. Nu is er een onderdeeltje stuk, dus Willem heeft dit besteld maar ook even contact gehad met het bedrijf. Nu geven ze aan dat we het apparaat toch echt terug moeten sturen. Willem heeft van alles geprobeerd: nog een keer contact met OOM om situatie uit te leggen en met bedrijf die het apparaat levert, voorstel gedaan om het bedrag wat ziekenfonds betaald zelf te vergoeden, maar zonder gewenste resultaat. Eigenlijk moet hij het apparaat nu binnen twee weken naar Nederland terug sturen en zolang we geen persoonsnummer hebben en dus nog geen eigen bedrijf kunnen starten, kunnen we nog geen gebruik maken van Zweedse ziekenfonds. Zou betekenen dat Willem nog zo’n 3,5 maand zonder apparaat moet slapen en elke dag vermoeid opstaat. WEH, WEH! dat voelt als zitten in niemandsland. Maar ook hier zal wel weer een oplossing voor komen!

Autoverzekering, denk je alles geregeld te hebben

We dachten gewoon slim te zijn door onze C1 te behouden tot dat we Nederland zouden verlaten. Mijn broer Hans zou deze na ons vertrek verkopen. We hadden hem gewoon nog in de verzekering. Echter twee weken geleden kregen we een telefoontje van Interpolis, dat onze auto in Nederland onverzekerd blijkt te zijn. Hè? Inmiddels opgelost door de C1 op naam van mijn broer te zetten. Nu nog een koper dan kunnen we dat ook afronden.

bijzondere ontmoetingen

Een van onze buren woont zo’n 3 kilometer verderop, hebben we een aantal keren gesproken in onze accommodatie. Tijdens een van die momenten hebben we gesproken over Elandvlees en het afnemen van lokale producten. Ze had ons uitgenodigd om eland vlees te komen eten op zondag. Nou dat laten we ons geen twee keer zeggen. Ook een tocht op de sneeuwscooter werd ons beloofd. Vrijdagmiddag liet ze ons weten dat ze een halve eland voor ons had. Deze was een week eerder geschoten en kon nu verwerkt worden. Ja, ja, nu ging het wel heel erg snel. Natuurlijk belangstelling maar is 65 kilo niet te veel? Hoe bereid je de verschillende delen? We moesten snel beslissen, zei ze! Oké we doen het, niet wetende wat ons te wachten stond. Maar dan niet die 65 kilo maar de helft. Oké haar zoon had wel belangstelling voor de andere helft (kwart eigenlijk). Dus die zondag een paar uur eerder naar de buren om het vlees in porties te snijden. Nou dit hadden we in Nederland waarschijnlijk nooit zelf gedaan. Daar stonden we dan in de keuken te snijden en gehakt te maken. Anderen verpakten het vlees vacuüm en schreven de namen van de verschillende stukken vlees op de verpakking. Daarbij vertelden ze ons hoe we het moeten bereiden. Dus heel wat pagina’s vol met instructies. Ons werd geadviseerd om een crock-pot te kopen. Veel delen van een Eland moet lang worden gekookt en dat kan prima in zo’n crock-pot. Nooit van gehoord, maar inmiddels gekocht en gaan we deze week uitproberen. Nadat alles was in gepakt en schoongemaakt konden we achterop de sneeuwscooter stappen en genieten van de prachtige tocht over het meer en deels door het bos. Op het meer was de wind stram en in het bos was het echt een sprookje. Super genoten! We hebben gedroogde, gerookte en gekookt eland vlees gegeten. Gedroogde was erg zout, had een week in zoutwater gelegen. Gerookte was lekker maar de gekookte reepjes was onze favoriet. Super lekker, puur natuur. Voldaan en met een grote doos vol met vlees reden we naar huis. Meteen de vriezer voor een kwart vol. We hebben afgelopen week zelf eland gehaktballetjes gegeten. Echt niet te vergelijken met rundvlees en erg lekker. Je zou er voor naar Zweden komen!

Vanmorgen reden we in de witte wereld naar het kerkje in Bräcke (zie video). Onderweg hadden we een gesprek over giften. Ik ben nogal van de zuinige kant en Willem van de royale. Op een gegeven moment zei Willem: laat uw linkerhand niet weten wat uw rechterhand doet, zodat uw liefdegave in het verborgene zal zijn. Laat nu nog geen 30 minuten later, in de dienst, waar we trouwens weer hartelijk werden ontvangen en voor ons de preek werd vertaald, dezelfde Bijbeltekst uitgelegd worden. In Mattheus 6:3-4 staat: Maar als u een liefdegave geeft, laat dan uw linkerhand niet weten wat uw rechterhand doet, zodat uw liefdegave in het verborgene zal zijn; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden. We keken elkaar aan en even daarna werd gevraagd of iemand iets wilde delen. We keken elkaar wederom aan en hadden beiden het gevoel dit te moeten delen met de onze broeders en zusters. Het ging niet om ons, maar om hoe God werkt. Dit was geen toeval maar een bevestiging en bemoediging. Fijne gesprekken gehad tijdens de lunch.

Vanmiddag nog even een wandeling in de zon maken, dachten we. Oh laten we toch even bij Gust, een andere buurman langs gaan en kennismaken. We hadden al veel over hem gehoord. Zo gezegd, zo gedaan. We werden hartelijk ontvangen en mochten binnenkomen. Gust bleek net een dag met pensioen te zijn en had een aantal prachtige bossen bloemen op tafel staan. Hij woont alleen en spreekt een beetje Engels. Met wat handen en voeten, wat Engels en veel Zweeds en hulp van google translate konden we toch wat informatie over en weer uitwisselen. Een vriendelijke en enthousiaste man. We werden verwend met koffie/thee en lekkernijen. Al gauw kwamen wij met de vraag of hij ook aan ijsvissen deed of heeft gedaan. Ja, en hij begon enthousiast te vertellen. We hebben hem gevraagd of hij in de periode van 18-22 februari mogelijk samen met ons en ons bezoek uit Nederland zou willen ijsvissen. Dat wil hij graag. Gust vond het nodig om er een tolk bij te halen en belde familie op die dicht in de buurt woont. Even later schoven ze aan en hebben we wat afspraken kunnen maken en wat meer dingen kunnen uitleggen. Zodra de familie weg was en wij ook aanstalten maakten om te gaan, moesten we toch even in zijn woonkamer kijken. En… daar lag een berenhuid met de berenkop er nog aan. Deze had hij geschoten, zo’n 7 kilometer hier vandaan. Ook een lynx-huid met kop hing aan de muur als een trofee. Hij is een op en top jager, al 40 jaar. Toen we naar buiten liepen moesten we ook zeker even de ijsvis-spullen bekijken en … kregen twee prachtige stukken vlees mee uit zijn vriezer. Wauw wat een ontmoeting.

PR in Jamtland

Inmiddels is er vanuit de provincie Jämtland belangstelling voor onze onderneming. Tijdens het ondertekenen van ons koopcontract werd al aangegeven dat een journalist graag met ons in contact wou komen en de vraag geteld of we daar aan mee wilden werken. We hebben toen gezegd: Laat maar komen. Het heeft nog even geduurd voordat hij inderdaad contact met ons op nam en het interview heeft online plaatsgevonden. Op een doordeweekse dag kwam er een echtpaar aanrijden, toen we net van plan waren een wandeling te maken. Kwamen aan de praat en bleek dat zijn vader in de accommodatie heeft gewoond. Hij was blij te horen dat er weer wat leven komt in het gebouw. Een paar dagen later kwam hij spontaan binnenlopen en vroeg of we in een aantal FB groepen wilden, hier in de omgeving en hij iets over ons mocht vermelden. Ook dat hebben we met beide handen aangepakt. Een journalist had het bericht op FB gelezen en kwam spontaan binnenlopen en vroeg of we een aantal vragen wilden beantwoorden voor een lokale krant. Toen bleek ook nog de radio geïnteresseerd in ons verhaal en onderneming. Zo zaten we vorige week donderdag in een live uitzending vanuit onze accommodatie. Hier en daar horen we en spreken we mensen die over ons gelezen of gehoord hebben.

Bezoek uit nederland

Ja, nog ruim een week en we mogen onze eerste bezoekers uit Nederland ontvangen. We wisten voor ons vertrek dat ze zouden komen. Aron en Noah komen ook mee. In die week werken ze mee aan het maken van PR materiaal voor het winterseizoen 2022-2023. Hierover in mijn volgende blog meer! We zien er erg naar uit. Oh ja, nog op een avond om 23:00 uur in de auto gestapt om op een heuvel het noorderlicht te kunnen aanschouwen. Op de foto is deze beter zichtbaar dan met het blote oog, maar zeker de moeite waard geweest.

Wil je ons blijven volgen?
Meld je dan nu aan…

Wil je ons blijven volgen?
Meld je dan nu aan…