Mooie oude schuur in Flatnor, Jämtland.
Komen en gaan….
Na ons korte verblijf in Nederland hadden we de volgende dag gasten. Dus meteen aan de slag. De meeste gasten reserveren een paar dagen van te voren of zelfs dezelfde dag nog. Af en toe komt er één zich persoonlijk melden bij het Hus Hotell Hunge. Zo is elke dag afwisselend en verrassend. Een week geleden wisten we nog niet dat we die week 7 gasten mochten ontvangen. Net terug van ons kerkbezoek, wilden we nog even naar onze buren om wat te regelen en zien we een auto voor het hotel staan. Even contact gezocht en ja, ze wilden graag een appartement in het hotel. Zo zie je maar….. Het is ook even zoeken hoe we met de tijd tussen de vertrek- (10 uur) en inchecktijd (16.00) van onze gasten omgaan. En wanneer er geen gasten zijn… dan toch thuisblijven tussen 16 en 20 uur? We hebben inmiddels gasten mogen begroeten uit Noorwegen, Zweden, Duitsland, Friesland en Nederland. We ontvangen positieve reviews in ons gastenboek en ze willen graag terugkomen.
Balans en taakverdeling
In ons proces voorafgaande aan onze beslissing om een gastenverblijf te openen hebben we onderzocht waar onze krachten en uitdagingen liggen. Krachten in de zin van wat kunnen we goed en uitdagingen in de zin van wat moet er gebeuren wat je misschien niet leuk vindt of waar de ervaring ontbreekt. Nu we een aantal weken open zijn is het, ondanks ons vooronderzoek, best even zoeken naar ritme, balans privé en werk, structuur, afstemming en vooral ook zorgen dat we blijven genieten. Nu voelt ons werk nog steeds niet als werk zoals we gewend waren. Ja hoe zullen we het zeggen: minder stressvol en minder gepland. Misschien beter te omschrijven als: meer leven bij de dag. Hier schuilt ook een risico in. Een voorbeeld: 13 juli was Willem jarig. Een relaxe dag met gezamenlijk video ontbijten met onze jongens, Hennie die Willem kwam feliciteren en een bakkie kwam drinken en videobellen met familie. Dat hoort bij een verjaardag en was erg leuk. De volgende dag weer echt aan de bak met marketing. We wisten dat er een bedrijf kwam om onze grote steen in beton te zetten, dus om 7:30 lagen we nog in bed en hoorden we een zwaar geluid van een machine. En ja hoor daar stond de graafmachine. Even wat foto’s en een babbeltje gemaakt. Zodra de voorbereidingen klaar waren hebben de werkmannen even een bakkie koffie bij ons gedronken. Sven, de buurman die voor de steen en alles eromheen heeft gezorgd, kwam ook een bakkie drinken. Gezellig en erg goed om deze contacten te hebben en te blijven onderhouden. Tegen de middag kwamen Magnus en Bella, inmiddels bekenden, langs toen we buiten stonden. Even een praatje gemaakt en ze uitgenodigd om een bakkie te komen drinken. Ze waren ook erg benieuwd naar de renovatie en kenden het gebouw alleen van de buitenkant. We kregen lovende woorden. Ze hebben al meer dan 50 jaar een vakantiehuis in de buurt en kennen de omgeving op hun duimpje. We kwamen aan de praat over een grot vlak bij hun woning. Een tijdje geleden zijn we op zoek geweest naar deze grot, genaamd Strångbergetgrottan en zagen dat het pad er naar toe moeilijk te vinden was. Magnus en Bella stelden voor om de volgende dag met z’n viertjes naar de grot en top van de berg te gaan. Zondag gaan ze namelijk al weer terug naar huis. Ondanks de regen die was voorspeld zouden we het avontuur aangaan. We willen zoveel mogelijk bezienswaardigheden zelf bekijken om zo onze gasten goed te kunnen informeren. Om één uur hadden we, bij ons, een afspraak met iemand die verantwoordelijk is voor toerisme in de gemeente Bräcke. Wij worden een toeristen informatiepunt in deze gemeente. Ze heeft ons in een paar uur instructies gegeven, veel over bezienswaardigheden en activiteiten verteld en wegwijs gemaakt. Dit was erg waardevol en fijn omdat er ook veel ruimte was voor het stellen van vragen. En toen was het al weer half vijf…..dus geen tijd gehad voor marketing, zoals in de planning stond. Wel fijn om te horen dat we via de gemeente de mogelijkheid krijgen om 5 uur gratis gebruik te mogen maken van marketingbegeleiding. Wordt waarschijnlijk eind augustus. Nog even de finish van de Tour de France gekeken en toen vonden we het genoeg voor vandaag. Gevaar ligt op de loer dat de marketing steeds vooruit wordt geschoven wat natuurlijk niet de bedoeling is. Zo hier ook samen een beter plan voor maken. Middagen vrijhouden voor marketing, wat er ook gebeurd? Het blijft nog wat zoeken.
Willem kan het dak op
Niet omdat ik hem kwijt wil. Beslist niet! Ben erg wijs met hem. Maar omdat we, na hevige regen, in de gang bij ons appartement drie waterplekken zagen op de vloer in de gang. Ai dan krijg ik het nogal snel benauwd. Waarom weet ik niet maar lekkages vind ik op één of ander manier erg vervelend. Willem gaat hier wat relaxer mee om en gaat op onderzoek uit. Zolder op, lekkages gelocaliseerd en het dak op. Nu zou het die dag erg regenachtig worden maar gelukkig viel dit mee. Je zult maar een aantal uren op het dak zitten in de stromende regen. Om ziek van te worden toch! Alhoewel ze in Zweden geen slecht weer kennen. Maar oke, goede stevige schoenen aan, oude kleding en een goede waterbestendige jas. Gelukkig heeft het Hotel alleen een begane grond en is het dak niet zo steil. Ladder tegen de dakgoot en met wat trillende benen lukte het Willem om op het dak te komen. Plaat hout om het zitten wat comfortabeler te maken. Toch ook maar kniebeschermers aan. Al snel bleek dat er veel naalden, drap en heel veel kleine bruine ‘dopjes’ van de spar (zie foto) in de dakgoten zaten. Ook zat er nogal wat mos op de dakpannen. Deze bevriezen in de winter en zetten uit waardoor de dakpan snel kan breken of scheuren met als gevolg lekkage. We hebben drie kapotte dakpannen vervangen en een vogelnest verwijderd. Een klus van ongeveer vier uurtjes samen.
Tijdrovend
Wanneer je een groot gebouw in onderhoud hebt komt alles in veelvoud. Zo ook het ramenwassen. Maar in het hotel bestaat een raam uit twee ramen met een tussenruimte waardoor je met ramenwassen dus vier zijdes moet schoonmaken. Met ook nog spijlen er in wat het wat bewerkelijker maakt. Ik heb wel geleerd om niet de illusie te hebben om een dagje te gaan ramenwassen. Nee de ervaring leert mij dat ik een raam ga wassen wanneer ik concludeer dat deze vies is of per kamer. Tijdrovend wil niet zeggen dat ik niet geniet van tijdrovende klussen. Het grasmaaien bijvoorbeeld vind ik best leuk om te doen, mits de maaier mij niet in de steek laat. Het is een oud barrel die soms even aan de kook raakt en dan gewoon even wil uitrusten en afkoelen. Dan neem ik de strimmer en zet daarmee de puntjes op de I. Zodra deze batterij leeg is en in de oplader staat ga ik de grasmaaier weer aan de kook brengen. Dit is een wekelijks ritueel. De bedoeling is dat ook Willem dit op termijn gaat doen.
Willem woest aantrekkelijk
Ja, dat wisten jullie ook! Of niet? Wanneer we even gaan wandelen, dan heeft hij een enorme aantrekkingskracht voor muggen en blinde vliegen. Ze komen als kamikaze piloten op hem af. Ik loop er naast en mij zien ze gelukkig niet staan of lopen. Maar echt voor hem is dit super irritant. Laatst liepen we even door het dorpje naar het achtergelegen bos. Zodra we in wat meer struiken en bossage liepen kwamen ze met velen op hem af. Woest aantrekkelijk dus voor musquito’s. We hebben het even aangezien maar echt het was geen doen. Rechtsomkeer dan maar! Terug in het dorp een stuk minder ‘lastpakken‘. Ik vroeg nog of hij misschien recent nog chocolade had gegeten? Schijnt dat de muggen dit ruiken en jou dan erg lekker vinden. Hier was geen sprake van. Ze kunnen zijn bloed dus wel drinken. Bij Hus Hotell Hunge hebben we trouwens nauwelijks last van muggen. We zitten niet midden in het bos en 200 meter van het meer, wat mogelijk een groot voordeel is. De zomer is nog niet voorbij,dus…
De grote steen
In mijn vorige blog schreeft ik over mijn wens om een grote steen in de voortuin te hebben. Nu heeft onze buurman Sven heeeeel veeeel grote stenen en ik mocht er één uitzoeken. Een paar mooie gezien, maar meesten waren te groot en te zwaar om te vervoeren. Dus een wat kleiner alternatief gevonden. Deze is twee dagen geleden gebracht en geplaatst. Het is een wat platte steen die rechtop gezet op z’n grootst is. Geplaatst met een grote shovel. Echter de man van de shovel en Sven waren niet geheel gerust over de veiligheid. Wanneer er kinderen op zouden klimmen, kon deze mogelijk omvallen met alle gevolgen van dien. Sven kwam ons dan ook de volgende dag vertellen dat hij had geregeld dat de steen in een plateau van beton zou kunnen worden geplaatst. Ja veiligheid voor alles. Hij heeft alles hiervoor geregeld. En nu staat mijn steen te pronken in de voortuin. Mooi en robuust. Mijn bedoeling is om hier het logo en de naam van het hotell op de plaatsen. Welk materiaal en hoe weet ik nog niet. Heeft ook geen prioriteit momenteel. Er ligt nog een wens om de vier lijsterbesbomen in de voortuin te verwijderen en hiervoor in de plaats dennenbomen te plaatsen. Die zijn zomer en winter groen en pronken mooi met sneeuw op de takken. Ook dat heeft geen prioriteit. Ik moet eerst maar eens even uitzoeken wat de beste tijd van het jaar is om de dennenbomen te kunnen verplaatsen. Zal hier in het Noorden vast een ander moment zijn dan in Nederland. Wordt dus vervolgd.
Diplomering Aron
Omdat we samen de keus hebben gemaakt om voor de afstudeerpresentatie van Aron naar Nederland te gaan, konden we dus niet bij de diplomering zijn. Gelukkig kon Noah hier wel tijd voor vrij maken en een lifestream realiseren. Op afstand konden we online de diplomering bijwonen. Wat is het dan toch fijn dat dit allemaal technisch mogelijk is. Zowel Aron als Jonas (samen afstudeerproject gemaakt) zijn cumlaude afgestudeerd. Betekent dat ze geen enkele onvoldoende hebben gehaald en dus ook geen herkansingen hebben gedaan. Ook moet het gemiddelde van alle cijfers een 8 of hoger zijn. Een hele prestatie voor beide jongens. Beiden werken nu bij BDG in Zwolle en Aron weet nog niet precies hoe zijn vervolg er uit gaat zien. Eerst maar even werken, op vakantie en dan verder kijken.
Natuurbeleving
Ik blijf me verwonderen over de natuur in Zweden. Wat een bloemenpracht in de bermen. Deze worden nauwelijks gemaaid en kleuren een paar weken wit, dan weer paars of gemengd met alle kleuren door elkaar. Echt een genot om te zien. Het weiland aan de meerzijde van Hus Hotell Hunge was een paar weken geleden geel van de paardebloemen, daarna geel van de boterbloemen, bruin van de grassen en nu fris groen omdat het gemaaid is. Het wonen vlak bij een meer levert ook veel ontdekkingen op. Aan de overkant van het meer kijken we op heuvels met naaldbomen. Een tijdje geleden was het moment van stuifmeelwolken (zie foto hierboven rechts). De heuvels kleurden geel van de stuifmeel. De veelzijdigheid van de wolkenhemel weerkaatst in het meer, heel bijzonder (zie foto 2 hieronder). Een roze wolk boven het meer geeft een roze watergloed. De struiken groeiden aanzienlijk in onze tuin waardoor ons zicht op het meer behoorlijk was afgenomen (foto 3 hieronder). Op een bewolkte frisse dag heb ik zaag en snoeischaar meegenomen en ben flink aan het snoeien geweest. Ben heel tevreden over het resultaat (zie foto 4 hieronder). Het is hierdoor zelfs een stuk lichter geworden in de ontmoetingsruimte van het hotel. Was wel een hele klus. Tijdens onze ritjes in de auto voelt het soms alsof ik me in Frankrijk of Zwitserland waan. Ik zeg dan ook regelmatig tegen Willem: “Hier lijkt het wel Zwitserland of Frankrijk”. Blijft bijzonder en dankbaar om hier te mogen wonen.
Half jaar in Zweden
Op 10 juli waren precies een half jaar in Zweden. Op 11 juli hebben we beiden onze Zweedse ID kaart opgehaald in Östersund. We hadden er eerlijk gezegd niet zo veel zin in om weer een dag naar de grote stad te gaan. Maar het weer zat mee, onderweg gepicknickt aan een meer en het ging vrij vlot bij Skatteverket. Yes binnen en nu meteen naar de Handelsbank om dit doortegeven zodat we ook online kunnen bankieren en gebruik kunnen gaan maken van Swiss. In Zweden wordt dit heeeel veeel gebruikt.
Wandkleed Hus Hotell Hunge
In één van de gangen in Hus Hotell Hunge hangt een wandkleed (zie foto 1 en 2). Twijfelde nog even of ik deze zou laten hangen of niet. Ben toevallig onderstaande informatie tegengekomen en heb nu besloten dit wandkleed toch te laten hangen. Hoe speciaal deze is????
Een van de meest opmerkelijke vondsten uit het Vikingtijdperk in Zweden en Jämtland Härjedalen zijn de kleurrijke wandtapijten die in 1910 in de kerk van het dorp Överhogdal werden gevonden. Het textiel is de kroonjuwelen van de collecties van het Jamtli Museum en is nog steeds een goed bewaard geheim voor het grootste deel van de wereld. De wandtapijten uit de Vikingtijd zijn bedekt met figuren van mensen, paarden en wilde dieren, evenals legendarische wezens. Ze haasten zich van rechts naar links in rijen, onderweg langs huizen, kerken en schepen. Sommige mensen geloven dat deze wandtapijten uit de Vikingtijd het verhaal laten zien van de missionaris Staffan die het christendom naar Härjedalen bracht. Anderen zien scènes uit de Völsunga-sage. De nieuwste theorie is dat de afbeeldingen over het einde van de wereld gaan – bekend als “Ragnarök” in de Noorse mythologie, of de Apocalyps in het christendom.
Het lijdt geen twijfel dat de motieven een mix zijn van zowel Noorse als christelijke overtuigingen en het was daarom geen verrassing toen de verschillende delen van de geweven wandtapijten werden gedateerd tussen 800 en 1100 na Christus. Ze zijn een perfect getuigenis van hoe de Zweedse Vikingen leefden in een tijdperk waarin Noorse en christelijke overtuigingen naast elkaar bestonden, aangezien ze werden gemaakt in een periode van overgang tussen de twee religies. De wandtapijten zijn waarschijnlijk niet in Zweden gemaakt. Ze zijn misschien geweven in Noorwegen of ergens anders en die naar Jämtland Härjedalen kwamen toen de Vikingen van hun reizen naar huis terugkeerden naar Zweden. 4e foto is gemaakt door Henry Jonassen.
Tot de volgende keer
Ik kan wel blijven schrijven en vooral foto’s delen met jullie maar genoeg voor deze keer. Heb je een vraag voor ons? Laat het mij weten. Ik vind het namelijk erg leuk om deze te beantwoorden en mogelijk dat andere lezers hier ook wat aan hebben. In ieder geval zal ik de volgende keer schrijven over het bezoek van mijn beide broers en hun geliefden. We zien er naar uit om hen te ontmoeten.
De warme groetjes van mij en natuurlijk van Willem.
