Weer veel mogen meemaken
Wat hebben we weer veel mogen meemaken en wat hebben we ervan kunnen genieten! Maar ook de druk om alles op tijd klaar te hebben was aanwezig. Het grote voordeel van het schrijven van een blog is het even stilstaan en terugkijken. Tegenwoordig ook weer wat vaker onze mooie fotocamera ter hand genomen. De natuur nodigt en daagt mij uit! Dubbel feest is de titel en nog wel op één en dezelfde dag. Echter dit wisten we pas rond 22 uur ‘s avonds. Hoe? 🇸🇪
Bijna 24 uur licht!
Soms hebben we niet in de gaten dat het al bedtijd is. Het wordt nog nauwelijks donker. Schemer nog een paar uurtjes. Hieronder heb ik wat foto’s toegevoegd. Op één foto, gemaakt om 23 uur zie je de avondzon op de bomen aan de overkant van het meer. Deze is vanuit onze tuin genomen. Echt een heel bijzonder en prachtig verschijnsel. Het ‘golden hour moment’’ zoals Willem dit zo mooi noemt. We hebben nu zelf ook verduisteringsgordijnen. Dat slaapt een stuk beter. Fijn dat we dat in alle gerenoveerde appartementen ook hebben kunnen realiseren.
Omgeving steeds meer in beeld
We hadden er over gehoord en zijn er al vele malen langs gereden maar nooit echt de moeite genomen om te gaan kijken. Nu dus wel! Een mooie oude zaagmolen op 3 kilometer van Hus Hotell Hunge, verscholen in het bos. Het schijnt dat ze deze in ere willen herstellen. Waarschijnlijk moet hiervoor eerst een fonds worden gevonden. Zo werkt dat ook hier in Zweden. Project voor beter water met een mooie wandeling en instructies kwamen we tijdens een autotochtje tegen. 13 km van Hus Hotell Hunge! Leuk en ook in het Engels via een QR-code te lezen. We hebben een kortere wandelroute naar de Forsaleden ontdekt. Dus voor mensen die geen lange wandeltochten kunnen maken bestaat de mogelijkheid de watervallen en watertrappen te bewonderen. Van al deze ontdekkingen hieronder foto’s.
Naambord Hus Hotell Hunge
Willem heeft een tijd geleden een laser snijder/graveerder gekocht. Handig voor leuke accenten in de accommodatie en voor zijn treinen hobby. Zijn eerste werkstuk werd het naambord voor boven de hoofdingang. Veel geduld en vele uurtjes heeft hij erin gestoken. Helemaal tevreden is hij niet maar voor nu prima.
Officiële opening
Ja deze hoort er immers bij, althans dat vonden wij. 9 juni, nog iets eerder dan we in eerste instantie in gedachten hadden, was het zo ver. Publiciteit in de omgeving verzorgd en dan is FB wel erg handig. Gebouw schoon, tuin netjes, vlaggetjes opgehangen, lekkernijen gebakken, assistentie gekregen van dorpsgenoten, lint met strik klaar, speech klaar en toen….. afwachten hoeveel gasten er zouden komen. We mochten omwonenden, samenwerkingspartners, leden van de Baptistengemeente ‘Elim’ uit Bräcke en genodigden ontvangen. Na de officiële opening waren ze allemaal zeer geïnteresseerd in de film die we presenteerden. Dit was een compilatie van ons all-in winterarrangement. Het is een bijzonder mooie film geworden. Noah en Sjors heel erg bedankt. Iedereen was erg onder de indruk dat dit in hun omgeving allemaal mogelijk wordt gemaakt en de prachtige beelden vanuit de lucht verbaasden hen. Daarna konden ze de gerenoveerde appartementen bekijken. Niets dan lof hebben we mogen ontvangen. Het was een zeer geslaagde avond!
Persoonsnummer
Zoals ik in mijn vorige blog al aangaf, er komt nog één melding over het krijgen van ons persoonsnummer. Nadat alle gasten waren vertrokken en wij een beetje hadden opgeruimd, zaten we in ons eigen appartement. Ik had de postauto die dag voorbij zien rijden. Opeens een ingeving: Er zit nog post in de brievenbus. Willem meteen naar buiten en ja hoor… twee enveloppen van de Zweedse belastingdienst. Dat kon niet anders zijn dan ons persoonsnummer. Inderdaad op deze bijzondere dag mochten wij ons persoonsnummer ontvangen. We hebben hier i.p.v. 18 weken 20 weken op moeten wachten. Waarom willen we deze zo graag, zullen velen misschien denken. Het is toch maar een nummer. In Nederland kennen we het Burgerservicenummer. Deze waren we meestal nodig voor overheidszaken. In Zweden ben je bijna overal je persoonsnummer nodig. Voor aankopen, verzekeringen, nou waar eigenlijk niet voor kun je beter zeggen. Meteen de volgende dag ook onze Zweedse ID kaart willen regelen. Nou dan moet je eerst betalen, dan een afspraak inplannen en binnenkort persoonlijk naar Östersund om deze aan te vragen. We zullen zien wat dit ons gaat brengen.
Grote kei
Ik wil al geruime tijd een grote kei in onze voortuin. Robuust, imposant en een mooie plek om in de toekomst de naam van het hotel op te plaatsen. Nu hoef ik hier maar over te praten met omwonenden en ze gaan aan de slag. Hennie gaf aan dit te gaan regelen. Nou hij is op zoek geweest en heeft me een paar tips gegeven. Dus nu aan mij om te gaan kijken of één van deze keien mij goed en mooi genoeg is. En dan…. de grote uitdaging om deze in onze voortuin te krijgen. Shovel en vrachtwagen nodig. Nou dat wordt nog een dingetje. Maar wie weet gaat het lukken.
Stille tijd
Elke ochtend proberen Willem en ik, na ons ontbijt, onze stille tijd te houden. In het begin deden we dit samen maar beiden hebben we meer behoefte aan onze eigen stille tijd. Dus als het kan ga ik naar buiten, waar ik mijn stoeltje in de natuur heb staan. Zonnetje erbij en dan voel ik me zo rijk. Inspiratie vanuit de Bijbel, zittend in Zijn creatie en genieten van de vele vogels die ik dan hoor. Natuurlijk is het weer niet elke dag geschikt om het op deze manier te doen, maar als het even kan…… Ik heb even een foto gemaakt van mijn uitzicht tijdens mijn stille tijd. We hopen dit te kunnen blijven doen, ook als we gasten hebben. Geeft zo’n mooi en goed begin van de dag.
Even toeren
Ja, uurtje of twee over en dan samen een eindje toeren. Omgeving verder verkennen is een onderdeel van ons werk. Voelt wel vreemd hoor om dit gewoon overdag te kunnen doen. Maar wanneer we tegen elkaar zeggen: ‘dit hoort bij ons werk’ dan voelt het al anders. Op één van die ritjes kwamen we een aantal oude auto’s tegen. Echt mooie oude auto’s. Voor de liefhebbers toch even op de foto gezet vanuit onze rijdende auto.
Natuur en dieren gespot
De afgelopen weken hebben we een das langs de weg gezien, een muis die de weg over rende en twee eekhoorntje waarvan er één met takje in zijn bekje die de weg overliep. Het kan niet anders dan dat dit mooie diertje onder onze rijdende auto door is gelopen. Gelukkig niet overreden. Ik zat achter het stuur en ben wel erg geschrokken. Natuurlijk wil je zo’n mooi beestje niet doodrijden. Achteromkijkend zag ik niets op de weg liggen, dus ga ik er maar vanuit dat het beestje dit avontuur heeft overleefd. Natuur…. zie onderstaande foto’s. Plantje op de eerste foto, weet eerlijk gezegd de naam niet, hadden we in Nederland in de voortuin staan. Hier groeien ze in de hoeveelheid van paardenbloemen.
Eerste oogst
Paardenbloemen in overvloed hier in Zweden. Onze grasmat ziet er regelmatig geel uit van dit onkruid. Maar eerlijk gezegd staat het erg mooi, maakt je vrolijk vooral als de zon er op schijnt. Nu maakt iemand in het dorp hier honing van. Nou zoiets hoeft mij maar ter ore te komen of mijn zelfmaak enthousiasme wordt aangewakkerd. Ik op internet kijken hoe je dit kunt maken. Had natuurlijk de buurvrouw in het dorp ook kunnen vragen. Blijkt dit in Oostenrijk, waar deze buurvrouw is geboren en opgegroeid, inderdaad een normaal iets te zijn om te maken. Uit onze grasmat 600 paardenbloemen knoppen geplukt (wat zo was geklaard), gewassen, met water en schijfjes citroenen opgezet en 15 laten koken. Toen alles 24 uur laten staan en daarna alle bloemknoppen weggegooid, overgebleven vloeistof gezeefd door een theedoek en aan de kook gebracht met suiker. Dit uren laten koken en indikken totdat deze afgekoeld stroperig was. Nou ik moet zeggen ik hou niet zo van honing maar deze is gewoon lekker! Ik zie dat ik van het linker potje (vorig jaar gebruikt voor mijn overheerlijke bramen jam, welke ik dit jaar echt ga missen) de tekst nog moet aanpassen. Nou met deze heerlijke verleiding of uitdaging om deze ook te gaan maken, sluit ik deze blog. Het was weer een genot om deze te maken! Iedereen de hartelijke Zweedse groeten. Geniet van je vakantie en de zomer!
