De afgelopen weken zijn drukke weken geweest. In het Zweeds wordt dat vertaald naar hektische weken. Hektisch voelt voor mij als een overtreffende trap. Hus Hotell Hunge was een weekend volgeboekt. Fijn maar ook alle hens aan dek. Wanneer de gasten er eenmaal zijn is het voor ons meestal wat rustiger en prettig vertoeven. Zodra ze zijn vertrokken weer volop aan de slag. Maar ook zeker genieten van de prachtige herfst. De afgelopen twee weken zijn weer boeiend geweest.
Afscheid
Wim is weer in Nederland. De stilte en rust hebben hem goed gedaan. Ik vond het verhelderend om zijn ervaringen gedurende zijn verblijf in Zweden te horen. Soms had ik het gevoel misschien te positief te zijn over Zweden en te overdrijven in hoe ik mij hier voel. Maar zijn reacties gaven mij zoveel herkenning en misschien wel bevestiging dat het mij soms ontroerde. Zweden, maar misschien beter gezegd, de natuur en de rust kan helend zijn, daar ben ik van overtuigd! Het maken van een vuurtje heeft hij in ieder geval niet verleerd. We kregen onderstaande foto vanuit Nederland. En Wim…. het dak is inmiddels helemaal schoon! Resultaat van uren dakzitten en schuiven, zie foto hieronder. Spijkerbroek ligt inmiddels in de container.
Feesten
Vorige keer schreef ik over kerst- en winterverlichting in Zweden. Vorige week kreeg ik van Aron, onze zoon, een foto van de kerstverlichting die toen net was opgehangen in Zwolle. Hij woont in de binnenstad en heeft dit als uitzicht. Nou ook niet verkeerd nu het steeds donkerder wordt. Dit soort verlichting heb ik hier in ieder geval nog niet gesignaleerd.
Elk jaar, sinds 1999 wordt hier een speciale dag gevierd ter ere van het kaneelbroodje. Het valt op 4 oktober (ook Internationale dag van het Kind) en is begonnen om de traditie van het thuis bakken te vieren, maar ook om de aandacht te vestigen op het gebak dat in Scandinavië iconisch is geworden. De kanelbulle is eigenlijk een Zweedse uitvinding uit de jaren 1920. Na de Eerste Wereldoorlog kwam er meer boter en suiker beschikbaar, maar bakkers wilden iets bijzonders maken van het tarwebrood dat nu in grotere hoeveelheden beschikbaar was. Door het brood te vullen met boter, suiker en kaneel ontstond het eerste broodje, uiteraard met parelsuiker erop. Het woord “bulle” komt al sinds de 17e eeuw voor in de Zweedse taal. Het betekent ruwweg “iets gezwollen of rond”. Inmiddels hebben we er velen uitgeprobeerd en ik moet zeggen de verschillen zijn erg groot. We serveren ze voor onze gasten, de luxe diepvries variant, die we in de oven bereiden. Ze worden door onze gasten erg gewaardeerd, evenals de croissants en wienerbroodjes. Voor zover ik weet zijn hier geen speciale dagen voor.
Evangelisatiegroep
Het was een gezellige en drukke bedoening in Hus Hotell Hunge. Duitse jagers en een evangelisatiegroep vulden alle apartementen. Negen volwassenen en vijf kinderen uit de omgeving van Åsele, zo’n 250 kilometer noordelijker, vormden de evangelisatie groep die meewerkten aan het 100 jarig bestaan van de Elim kerk in Bräcke, inmiddels onze kerkelijke gemeente. Het waren fijne, bijzondere ontmoetingen en mooie diepgaande gesprekken die we mochten hebben. Gods verbondenheid met deze broeders en zusters te mogen ervaren, geeft een extra dimensie aan het contact.
100 jarig bestaan Elim kerkgebouw
Voordat het feest kon beginnen natuurlijk eerst de kerk schoonmaken. Met een aantal vrijwilligers deze klus geklaard. Ramen wassen was nog best een hele klus met al die kleine en hoge ramen. We werden afgewisseld door twee mannen die deze klus wilden afmaken. Nog even overleggen hoe ze het zullen gaan aanpakken? Ze hebben het toch maar gedaan. Top mannen! Zaterdag 8 oktober was de officiele feestdag, waarbij een springkussen de aandacht trok van vele kinderen. En dan maakt het niet uit dat het een beetje fris is, springen maakt je immers warm. Gezellige, leuke en goede contacten gehad. Binnen was het aangenamer en konden mensen oude foto’s bekijken, een kopje koffie drinken met natuurlijk verschillende lekkernijen erbij. Wij zijn halverwege de middag naar huis gereden omdat de jagers zouden arriveren. De volgende dag, nadat we de groep wederom een ontbijt hadden geserveerd en alles was opgeruimd, samen met een dorpsgenoot naar Bräcke voor de speciale dienst. Er waren gasten gekomen uit de wijde omgeving en Cornelius Novak, evangelist, heeft de prediking verzorgd. Ben je religieus of ben je oprecht christen? Is je christen zijn een soort automatisme, traditie of heb je een echte relatie met God? We kunnen terug zien op een goed en bemoedigend weekend. We blijven in contact met Cornelius en de anderen. De mooie en bemoedigende tekst, op de blogfoto, hebben wij gekregen van een van de groepsleden.
Onderstaande foto’s hingen in de kerk. Op de eerste foto de oprichters. De tweede foto een grote groep kerkgangers. Nu ik er zo nog eens naar kijk denk ik, hoe hebben al deze mensen in deze kerk kunnen zitten? Het is immer maar een kleine ruimte. Maar het zal vast gelukt zijn. De derde en vierde foto horen bij elkaar. Zonder menselijk ingrijpen is er in de sneeuw een kruis ontstaan. Een omwonende zag dit toen ze ‘s morgens uit haar raam keek. Ze heeft de journalist gebeld en deze heeft de foto en het artikel in de krant geplaatst. Het is en blijft een wonder, heel bijzonder!
Herfststukjes gemaakt
Genoeg materiaal in en om huis te vinden om mooie herfststukjes te maken voor op de tafels in de ontmoetingsruimte. Dacht ook even wat mooie sierpompoenen te halen, maar dat was nog een hele klus. Ik heb hier trouwens nergens pompoenen zien groeien. Zullen er vast zijn, maar in de omgeving van Hoogeveen, waar we woonden, lagen ze op verschillende plekken op tafels bij particulieren. Voor een prikkie te koop! Nou hier betaal je per kilo, zoals ook bijna alle groenten. Maar het is me gelukt en staat erg leuk. Alleen kwam ik er achter dat de herfstsstukjes wat klein ogen in zo’n grote ruimte. Volgende keer wat grootser uitpakken.
Bandenwissel
Al eerder schreef ik dat dit voor 1 november moet gebeuren. We dachten al aan de late kant te zijn met het maken van een afspraak bij de garage. Nee hoor, we konden 5 oktober al komen. Nou dan ook maar meteen doen. De winterbanden met spikes hadden we in onze schuur liggen. Deze in de auto, wat nog best een hele klus is. De achterbank en bagegeruimte zit dan helemaal vol. We hebben een grote, hoge auto met dus ook behoorlijk grote banden. Gelukkig konden we de zomerbanden nu bij de garage achterlaten en komen ze in het bandenhotel waar we ze volgend voorjaar weer uit kunnen laten halen. Mooi systeem. Het rijden maakt nu wel wat mee lawaai, vooral op asfalt.
PR blaadje
Een paar weken geleden belde een freelance journalist of hij een artikel mocht schrijven over ons en het hotell in een regionaal blaadje. Publiciteit is altijd goed. Met een oplage van 7000 was het volgens ons de moeite waard. Hij heeft wat foto’s gemaakt en zo waar, zie onderstaand artikel, mits je Zweeds kunt lezen. Nou ik zou zeggen probeer het eens. Want wanneer je de uitspraak redelijk goed hebt, weet je waarschijnlijk wel waar het overgaat. De v spreek je uit als een w, de ä als ee, de ö als een eu en de å als een oa (zoals in het woord sproak). Succes zou ik zeggen! Nu we het toch over uitspraak hebben, dit schijn ik, wat de taal betreft, nog het beste te kunnen. Werpt het oefenen met Gun-Britt, elke vrijdag (nu twee keer gedaan) dan al zijn vruchten af? De rest is en blijft pittig hoor!
Smaakreis
Het is 11 oktober, 5.45 en de wekker gaat. Ja het is nog donker buiten. Aankleden, de lichten aan in de centrale keuken en de oven voor de croissants. Onze gasten, twee mannen die in de omgeving werken, willen graag hun ontbijtje. Dit keer om 6.30 uur omdat wij vroeg moeten vertrekken naar Östersund voor de start van onze smaakreis. Zelf hebben wij er voor gekozen om met de auto achter de bus aan te rijden. Om beurten zaten we in de bus, zodat we konden netwerken. We hebben een boerenbedrijf bezocht die melk levert voor Arla. Ja de bekende Arla. Daarna naar een groenteteelt bedrijfje, waar je zelf een aandeel kunt kopen en groente kunt rooien en zelf mee kunt werken. Door onze beperkte Zweedsetaal kennis hebben we hier niet alles goed meegekregen. Je staat met zo’n 20 personen in de buitenlucht en dan is het verstaan wel erg moeilijk. We hebben ook een geitenboerderij, waar kaas wordt gemaakt, bezocht. En natuurlijk even proeven. Oei wat zaten er sterkte smaken tussen. De lunch werd geserveerd in een mooi oud falunrood huisje wat volgens mij een bakhuis is geweest. Ze bakken er nu een soort zuurdesembrood en serveren diners. Gezellig en erg lekker. Omdat wij al twee keer bij Revsunds Brewery & Distillery zijn geweest en dit het laatste adres voor een bezichtiging was, hebben we besloten om naar huis te rijden. Het was leuk, gezellig, zinvol en smaakvol. We willen graag in ons winterarrangement een Zweedse lekkernijenavond introduceren met zoveel mogelijk lokale produkten.
Elandvlees
Net zoals vorig jaar hebben we onze buurman gevraagd of hij nog elandvlees te koop heeft. En ja hoor, geen probleem. 50 kilo heeft hij voor ons. Wanneer willen jullie deze hebben? vraagt hij ons. Hij zal het in bruikbare delen verpakken. Nou, mijn twee grote vriezers zitten vol en ook nog de kleine in ons eigen appartement. Ja dan moet ik toch echt eerst snel al de ingevroren bessen gaan verwerken tot jam, sylt genoemd in Zweden en saus. En …. deze week had ik best een vol programma dus….maar wat gaan schuiven. Wel naar Zweedse les geweest, dat kon ik deze keer echt niet overslaan, zoals vorige week. Zeker niet nu ik weet dat we volgende week ook afwezig zullen zijn. Waarom zal ik jullie in mijn volgende blog laten weten. Dus jam maken. Gelukkig had ik alle ingredienten in huis. Na vele kilo’s te hebben verwerkt zag ik dat er nog meer bessen in mijn vriezer lagen. Nou over twee weken maar weer eens jam maken!! De grote vriezer had behoorlijk wat ijsafzetting, dus die nog maar snel even ontdooit. Dan is het wel fijn om in elk appartement een vriezer te hebben. Ik kan er, wanneer het nodig zou zijn, zo 4 of 5 tegelijk aanzetten. Maar 1 was nu genoeg om te overbruggen. Zo, wij komen de winter wel weer door met al dat vlees!
Omdat de natuur zo mooi is, kan ik het niet laten om af te sluiten met nog een paar mooie foto’s. Middelste twee heb ik niet zelf gemaakt maar vond ze heel bijzonder. Wel foto’s gemaakt in Zweden.
foto 2 is gemaakt door Stefan Phalogorn, foto 3: onbekend
Genoeg voor nu. Tot de volgende keer.