Hallo luitjes,
Vorige week konden jullie lezen dat we de Zweedse les een keer zouden overslaan maar waarom? Nou we zijn er samen een weekje tussenuit geweest. Na ‘hekstiska veckor’ even alles de boel de boel laten en niet bezig zijn met werk. We hebben immers de hele zomer doorgewerkt. We zijn dwars door Zweden naar de Noorse fjorden gereden. Vele kilometers maar oh …we hebben zoveel gezien wat voelde als allemaal kadootjes. Best lastig om hier een korte samenvatting van te maken. Ik had me dan ook voorgenomen om alleen maar een fotoblog te maken deze keer, maar merk dat ik het niet kan laten om wat uitleg te geven.
Opweg…
Gelukkig hadden we onze winterbanden er al onder want we zijn echt over besneeuwde bergtoppen gereden. De eerste twee dagen hebben we veel kilometers gemaakt en uren in auto gezeten. Echter het landschap was super en zeer afwisselend. Op ongeveer 60-75 minuten van ons huis is een ski-oord met diverse pistes en hoogvlaktes om te wandelen in zomer en herfst. Omdat we de herfst met al zijn kleurenpracht graag wilden meemaken zijn we eerst schuin naar het zuiden gereden. En inderdaad de herfst was daar nog volop aanwezig. Soms waanden we ons in een ‘gouden’ natuur. In Noorwegen hebben we geprobeerd zoveel mogelijk kleine wegen te nemen. Dit bracht ons op zeer bijzondere plekken.
Seizoenen
Vroeg in de ochtend rijden we vanuit het fjord naar de top van de berg. We starten in dichte mist die in het dal nog lange tijd blijft hangen. We rijden langzaam via een klein smal weggetje, waar je elkaar niet kunt passeren, naar boven. Dan belanden we in een ‘frozen world’ waar de bomen bedekt zijn met rijp en niet een dun laagje maar echt een flinke laag. Weer even iets hoger kwamen we uit de mist en zagen we de zon en natuurlijk had de warmte de rijp doen smelten. Dus zonnestralen, blauwe lucht en weer groene bomen. Bijna bij de top werd het wit, witter en het witste wat we konden meemaken. Wegen wit, en alles om ons heen inclusief de dichte mist. Wat een ervaring! We keken onze ogen uit en bleven maar foto’s maken. Al deze seizoenen in een uur ervaren doet je echt genieten en verbazen. En dan…. soms zelfs in omgekeerde volgorde nog eens omdat je van de top weer naar het dal rijdt. Zo bijzonder, wat een kado!
Fjorden
We hebben een aantal fjorden zowel vanaf het water als vanaf de bergtop kunnen zien. Het woord zien omvat niet genoeg, het is echt een belevenis met heel je lichaam. De kou, de wind, de zon en het wauw moment. We zijn in de Geiranger-, de Nord- en de Innvikfjord geweest. Na drie fjorden hadden we deze ook wel gezien. In de Geirangerfjord hebben we een ferry van 65 minuten genomen. Echt bijzonder om dan op waterniveau het fjord te bekijken. Wat immens groot en diep. Tijdens de vaart kregen we uitleg over bezienswaardigheden. O.a. de zeven zusters. Zeven watervallen naast elkaar. Toen wij deze zagen was de regenboog plots zichtbaar in drie watervallen. Ik heb geprobeerd dit vast te leggen op beeld, zie hieronder. Ook hebben zich hier in het verleden boeren gevestigd. Op de schuine helling, zonder welke voorziening dan ook, met heel veel vee. Hoe is het mogelijk. Geiranger is een plaats waar ook grote cruiseschepen aanleggen. Ik had me er meer van voorgesteld. Een klein dorpje, redelijk uitgestorven, maar in de zomer vast veel bezoekers. Wat ze daar dan zoeken is ons een raadsel! Maar wij hadden hier een huisje gehuurd. Vanuit het dorp de berg op gereden en halverwege een prachtig huisje met een nog veel mooier uitzicht over het fjord. Bijzonder met de avondzon, die nog net zichtbaar was en de ochtend zon de volgende morgen. Wat een kado’s!
Winterse taferelen
Wat waren we blij met onze winterbanden. We hadden immers niet verwacht al in de sneeuw te rijden. Maar bijzonder was het wel om half oktober in een besneeuwd landschap te zijn. Vrachtwagens moesten parkeren om hun sneeuwkettingen om de banden te doen. Op de top was het ook nog eens erg mistig wat het landschap misterieus maakte. Nog een sneeuwbal kunnen maken maar wel heel snel want wat was het erg koud! Geen sneeuwbui gehad maar gewoon kunnen genieten van wat er lag. Watervalletjes bij grote rotsblokken waren bevroren en creëerden ijspegels. En dat met een schitterende blauwe lucht. Het glinsterde soms zo erg dat het leek als of de rotsen van zilver waren en dat deed bijna pijn aan onze ogen. Wat een kado’s!
Natuur
Een bijzondere omgeving maakt ook bijzonder natuur mogelijk, althans voor ons bijzonder. Zo zagen we rose rotsen, piepklein bloeiend mos en fluoriserende korstmos. Grote delen van een berg lichten enigszins op van de groene korstmos. Zie foto hierboven, de rots achter het huisje. Wat een kadootjes!
Magische regenboog
Het meest bijzondere was nog wel de regenboog, een dubbele weliswaar, zie blogfoto. We reden in onze enige regenbui en zagen van een afstand de regenboog. Foto’s maken, doorrijden, weer foto’s maken enz. Waarom zo bijzonder? In Nederland heb ik ‘m ook wel vaker gezien. Dit was toch echt anders. Omdat hij voor de bergen zichtbaar was en van grond tot grond gaaf was. Ik zei nog tegen Willem: “Kun je doorrijden, naar de plek waar hij de grond raakt?” Het voelde alsof ik dit magische kon aanraken, kon pakken. Maar helaas liet hij zich niet pakken. Hoe ver we ook reden, ik kwam niet dichterbij. Hoevaak ik wel WAUW heb geroepen? Dit voelde zo speciaal, echt een groot kado!
Wild gezien
Tijdens onze vakantie hebben we vooral in Zweden (3 dagen) wilde dieren gezien. Namelijk 3 reeën, twee vossen waarvan er één 3 meter voor onze auto de weg overstak, verschillende hoendersoorten en 3 eekhoorns die ook de weg overliepen. In Noorwegen hebben we 3x een kudde rendieren gezien. Onderweg kwamen we in een steppe achtige omgeving een verzamelplaats voor rendieren tegen. Veel auto’s, mensen, quads en rendieren. Ze werden in vrachtwagens en karren begeleid. Waarheen, wij weten het niet. Misschien naar plekken waar meer voedsel voor hen te vinden is. We hadden meer wild verwacht in Noorwegen. Geen kado.
Picknicken bij -2
Ja, dat zijn natuurlijk die Hollanders die zo gek zijn om dat te gaan doen. Nou ja, inderdaad. Voor de lunch hadden we meestal onze spullen bij ons ook niet wetende op welke hoogte we zouden gaan lunchen. Ik was wel goed voorbereid want ik had twee heerlijke schapenvachten van huis meegenomen om in onze twee campingstoeltjes te leggen. Ook lagen er een paar dekens in de auto, hebben we zo wie zo altijd in de auto liggen, en dan kan er toch niets gebeuren? Oh ja, we hadden ook onze handschoenen bij ons. Niet wetende dat we deze nog zouden gebruiken tijdens een ophoogte lunch. Maar eerlijk, we hadden wel korte lunches . Soms hadden we alles klaar staan en besloten al snel om na het broodje gesmeerd te hebben, alles weer op te ruimen en in de auto ons broodje te nuttigen. Maar we hebben het geprobeerd! Echt doorgewinterde gasten zijn wij nog niet.
Onderkomen
We hebben overnacht in hotels, een soort van stacaravan en vakantiehuisjes. Bijna allemaal prima, maar erg duur. Onze voorkeur gaat toch echt uit naar een vakantiehuisje, hytta genaamd in Noorwegen, waar we ons eigen bedoeninkje hebben. Ik persoonlijk voel me niet echt prettig in een hotelkamer. Geeft me een opgesloten gevoel. Het leven is trouwens in Noorwegen een stuk duurder dan in Zweden. Een klein plastictasje vol etenswaren was al gauw 35 euro.
Terug in…
..Hunge was ook weer erg fijn. Hoe onze auto eruit zag was een goede weergave van onze reis. Nodigde mij uit om er iets bijzonders van te maken, zie eerste foto hieronder, getekend tijdens onze reis. De dag na onze terugkomst zijn we naar de kerk in Bräcke gereden en zagen we onderweg een wolf op straat lopen. Wij meteen onze camera erbij natuurlijk, maar hoe dichter we bij kwamen hoe meer we gingen twijfelen. Hij bleef langs de kant van de weg lopen en uiteindelijk moesten we constateren dat het waarschijnlijk een jachthond was. Bij de kerk kon ik het niet laten om wederom een boodschap op onze auto achter te laten.
Vraag: De laatste foto, wie weet wat dit is?
Het is me weer gelukt om 37 foto’s te delen met jullie. Ik hoop dat jullie genoten hebben!