De afgelopen maanden was ik vooral rationeel en praktisch bezig met onze emigratie. Nu merk ik dat mijn emoties wat vaker de bovenhand krijgen. Niet mijn sterkste kant maar ik heb veel gelezen over mensen die mij zijn voorgegaan en … het hoort erbij! Dus laat maar gaan….

Hoeveel tijd nog voor afscheid nemen van collega’s en werk….

In de vorige blog schreef ik al iets over mijn afscheid op het werk. Afgelopen dinsdag was er nog een afscheid geregeld door mijn hele team. Samen nog even gezellig geluncht buiten de deur. Speech natuurlijk, en weer super verwend met lieve en mooie woorden en herinneringen. Super tof!! Ik zou nog wat zaken regelen op mijn werk maar dat zou afbreuk doen aan mijn afscheid. Thuisgekomen, onder het genot van een lekker bakkie koffie, de gekregen presentjes gelezen en de gemaakte video’s bewonderd. Ik heb het echt niet droog gehouden hoor! Een aantal collega’s zijn nog persoonlijk langs geweest op kantoor en anderen hebben een e-mail verzonden. Iedereen heel erg bedankt! Het heeft me heel erg goed gedaan.

Hoeveel tijd nog om nog bij vrienden en familie te zijn….

Het gemis van niet meer kunnen afspreken met familie en vrienden, komt dichterbij. Ik merk dat het ook voor onze vrienden, met wie we de afgelopen weken nog hebben afgesproken, emotioneel is. Het afscheid, voor dat moment, ging gepaard met menig traantje. We gaan ervan uit dat het een tot ziens is! Afscheid van familie komt als laatste. Ik moet zeggen dat ik dit nog zo ver mogelijk wegstop. Ze hebben ons laten weten dat we een geplande avond vrij moeten houden. Dus er staat wat te gebeuren. We hadden een plan voor een afscheid nadat de verhuizer zou zijn vertrokken, maar nu we de aangescherpte corona regels hebben gehoord, moeten we ons opnieuw beraden.

Hoeveel tijd nog voor afscheid van onze broeders en zuster van Beth-el….

Baptisten gemeente Beth-El in Hoogeveen is ons tweede huis geworden. We zijn hier gedoopt, getrouwd, hebben onze kinderen op gedragen, zijn actief. Ook de warmte van onze broeders en zusters hebben wij hier als heel bijzonder ervaren. Dit doen ons best veel verdriet, mede omdat we weten wat we missen en nog niet weten wat we ervoor terug zullen krijgen in Zweden. Maar wetende dat God ook hier een thuis voor ons heeft, vertrouwen we hierop. Een nieuw jaar, een nieuw begin, zo ook voor ons. Wij zullen in de dienst van 2 januari afscheid nemen van onze broeders en zusters. Het wordt ook hier een tot ziens. Wij hopen zo’n 2 x per jaar naar Nederland te kunnen komen en zullen dan ook zeker Beth-El bezoeken.

Hoeveel tijd nog om te pakken….

De afgelopen tijd is een tijd van ont-spullen geweest en nog wel een klein beetje. Een aantal spullen verkocht maar ook veel naar Dorcas gebracht. Zolder is leeg en de bovenverdieping inmiddels ook bijna ontruimd. We wonen immers nog een aantal weken in dit huis en vieren hier nog de feestdagen. Wel mooi dat we deze periode nog vaak met familie samen zullen zijn. Leven tussen de dozen… nee dat nog niet.

Hoeveel tijd nog om die laatste Hollandse inkopen te doen….

We hebben aan de deur een lijst hangen met: nog te kopen spullen. In het begin dacht ik niet veel te gaan missen in Zweden. Maar nu wordt de lijst steeds groter. Voor de zekerheid toch maar meenemen, denk ik dan. Want in het begin heb ik geen idee welke goede alternatieven er zijn. Ik zal veel nieuwe producten moeten leren kennen. Ik kan bijvoorbeeld niet tegen normale wasmiddelen en gebruik hiervoor zelf neutral. Hier gaan ook een paar flacons van mee. Voor een Nederlander, die voor ons heeft getolkt, nemen we Hema rookworsten mee en paracetamol/aspirine, die schijnen erg duur te zijn in Zweden. Nou die paar kleine pakjes kunnen er ook nog wel bij.

Inmiddels zijn er heel veel mensen die mijn deze blog lezen. Super! Wanneer ik een bekende ontmoet vraag ik nu altijd of hij/zij mijn blog leest anders val ik in herhaling. 🙂

Ik verwacht voor de kerst geen blog te schrijven en wil jullie allemaal hele fijne en gezegende kerstdagen toewensen. Ze zullen voor ons extra speciaal zijn dit jaar.