Genoeg? Wanneer is iets genoeg? Was onze tijd in Nederland genoeg? Hebben we genoeg tijd besteed aan onze familie en vrienden? Hebben we genoeg tijd doorgebracht met onze jongens in Zweden? Hebben we……… ja we hebben het zeer goed gehad! We proosten nog even met een Nederlands bakkie koffie!
Genoeg Nederland, kilometers en sneeuw!
Lang genoeg in Nederland?
Aangekomen in Nederland op 8 april en vertrokken op 25 april. Ruim twee weken hebben we kunnen genieten. Hoe en wat lezen jullie in onze vorige blog. De laatste dagen waren redelijk relaxed. Hier en daar nog bij mensen aangeschoven en heerlijk gegeten. De hottub bij Harry en Rosita trok al dagen onze aandacht. Omdat deze ook verhuurt wordt bij een accommodatie was deze nog maar een avond vrij. Voor Willem was dit zijn eerste en mijn tweede hottub ervaring. Heldere volle maan, lekker fris buiten en dan heerlijk in het warme water. We hebben zelf ook wel eens over een hottub gedacht en dan metname voor onze wintergasten. Maar al genietend in het warme water hebben we hier samen uitgebreid over gebrainstormd. Gezien de koude temperaturen en de hoeveelheid electriciteit wat nodig is om deze op temperatuur te houden is dit voor ons geen optie. Een sauna is wel mogelijk.
Genoeg kilometers gereden?
Ja, dat kun je wel zeggen. Helemaal precies heb ik het niet bijgehouden maar zo’n 5000 km. Waarom zoveel? Lees het avontuur van onze heenreis in mijn vorige blog! Gelukkig heb ik de terugweg weinig gereden en me dus laten rijden. Aron en Willem konden en wilden graag achter het stuur. De terugreis was er een van redelijk goed weer, af en toe wat regen maar ook een vreemde reis. We kwamen uit het mooi frisgroene Nederland, met al heel veel bloemen in bloei of al uit de bloei, in weer een bruin- wit landschap. Gelukkig hadden we veel zon wat het nog enigzins vrolijk maakte . Onderweg zijn we onze Nederlandse vrienden, die zo’n 4 km bij ons vandaan een vakantiehuis hebben, twee keer voorbij gereden. Wel bijzonder om zoveel kilometers te maken en dan te ontdekken dat je vlak bij elkaar, op dezelfde weg rijdt. We zijn in 1,5 dag terug gereden naar Hunge. Best wel snel.
Genoeg sneeuw?
Nou ik moet zeggen dat het inderdaad genoeg geweest is voor mij. Helemaal nu we de lente hebben ervaren in het zuiden van Zweden, Duitsland en Nederland. De natuur heeft het hier erg zwaar gehad deze winter. Vroeg en veel sneeuw. Nog steeds gaan veel dunne bomen letterlijk gebukt onder de winter. De boomtoppen zijn door de grote hoeveelheid sneeuw in de onderste laag sneeuw/ijs terecht gekomen en deze smelt natuurlijk als laatste. Het zal niet lang meer duren of ook zij worden bevrijd van de gevolgen van de winter. Het is maar de vraag of ze de veerkracht hebben om weer fier overeind te komen. Toch ook hier de eerste bloempjes zichtbaar en nu, na een week thuis te zijn, staan de knoppen op springen. En….. inderdaad genoeg sneeuw, al hoewel we vorig jaar op 17 mei nog zeker 25 cm sneeuw hebben gekregen.
Genoeg tijd en ijs!
Genoeg tijd met onze jongens?
Op vrijdagavond 25 april, om 20.30 uur kwamen we aan in Hunge. De volgepropte auto leeggehaald, spullen opgeruimd en iedereen gesetteld in z’n eigen appartement. Heerlijk om dan in beweging te zijn na een dag rijden. Alhoewel daar word je ook moe van! Genieten van de jongens was van korte duur want beiden zijn nog naar Noorwegen geweest. Noah wou voor de 3e keer deelnemen aan The World’s most Northern LEGO Event in Trondheim. Zo’n 120 deelnemers toonden hun fascinerende bouwwerken/robots. Noah had zelf een ‘machine’ gebouwd en in delen, in folieverpakt, meegenomen in een grote koffer. Gelukkig paste deze nog net in de auto! Het event begon al vrijdagavond maar hij was op zaterdag rond 12 uur aanwezig en moest zijn bouwwerk nog in elkaar zetten. De voorgaande jaren sleepte hij twee keer de eerste prijs in de wacht en dit jaar de tweede prijs. Hij is daar inmiddels een graag geziene deelnemere en weet altijd wel een slaapplekje te regelen voor een pak stroopwafels en hagelslag. Geen speciale dingen gedaan, maar genoten van het prachtige weer wat we hadden. Tijd doorbrengen met onze jongens is nooit genoeg. Helemaal als we elkaar maar zo’n 4 keer per jaar ontmoeten. Maar het is goed geweest en we zien uit naar de volgende keer!
Genoeg ijs?
Ja het meer was nog bevroren toen we terug kwamen. Aan de kant begon het los te komen. We hebben nog een poging gedaan om er op te staan/lopen maar helaas of gelukkig was dit niet mogelijk. Gelukkig omdat de periode van een dichtgevroren meer nu wel lang genoeg is geweest en we uitzien naar water, heel veel water om in te zwemmen, te suppen of te varen. Ja, we hebben genoeg ijs gehad.
Genoeg van koningsdag en markeerstokken!
Genoeg van koningsdag?
Nou niet bewust maar 27 april was de dag na onze thuiskomst en eerlijk gezegd is het feest mij ontschoten. Wel even voorbij zien komen op het journaal, maar niet de aandacht gegeven zoals voorgaande jaren. Toen wel de Nederlandse vlag met wimpel opgehangen en tompoezen gemaakt. Dit jaar helemaal niets van dit alles. Teken van meer en meer loskomen van Nederland en van Nederlandse tradities? Zou kunnen. We zullen het zien volgend jaar.
Genoeg van de markeerstokken?
Ja! Bij het plaatsen doe ik mijn best om ze recht in de grond te krijgen, maar al snel staan ze schots en scheef, waar ik me een beetje aan kan ergeren. Staat gewoon niet mooi! Onze sneeuwschuifman doet waarschijnlijk erg zijn best om ze te laten staan en de grote hoeveelheden sneeuw maken het ook niet makkelijk om ze recht op te laten staan. Ik zou ze, nadat hij al enkele keren heeft geschoven, weg kunnen halen. Hij weet dan immers waar het pad en het gazon ligt. Maar de stokken kunnen niet verwijderd worden. Ze zitten vastgevroren in de grond en sneeuw. En echt, pas wanneer er nog maar een klein beetje sneeuw ligt of deze helemaal is verdwenen, kan ik ze er uit trekken. Zodra het kon heb ik de stokken verwijderd. De komende 5-6 maanden even stokkenvrij.
Genoeg Nederlanders en water?
Genoeg Nederlanders in Bräcke?
Sinds wij hier in Hunge wonen, zijn er zeker zo’n 10 Nederlanders/Belgen komen wonen of hebben een vakantiehuis gekocht in de gemeent Bräcke. We vinden het fijn om Nederlanders te ontmoeten en hebben inmiddels ook vrienden gemaakt. Het spreken in het Nederlands is erg fijn en ontspannen. Vooral dat laatste want het spreken in het Zweeds kost mij best veel energie en om je goed te kunnen uiten moet je toch een behoorlijke woordenschat hebben. Zo ver zijn we nog net niet. We zijn met onze Nederlandse vrienden uit Våle en Hennie heerlijk wezen outdoor grillen en de jongelui hebben een poging tot vissen gedaan. Met ja heus: frikandel en bieflapje aan de haak. Natuurlijk niets gevangen. Zweedse vissen kennen dit immers niet. Het was erg gezellig.
Maar genoeg Nederlanders? Wat is genoeg! Ik zie op sommige FB groepen wel reacties van: Blijf maar in Nederland, want het aantal Nederlanders wordt te veel in Zweden. In het zuiden van Zweden wonen veel meer Nederlanders. Hier in het Midden en Noorden van Zweden valt dit volgens mij wel mee. Tot nu toe heb ik van de Zweden hierover geen wanklank gehoord.
Genoeg water?
Te weinig water is volgens mij zeker geen groot probleem in Zweden. In de gemeente Bräcke, ongeveer zo groot als de provincie Utrecht, liggen maar liefst 700 meren/meertjes. Door de grote hoeveelheid sneeuw, best wel uniek afgelopen winter, is er nu veel smeltwater. Sommige wegen en bruggen zijn afgesloten vanwege hoogwater. Maar dit is gelukkig van korte duur. Soms wel lastig omdat je hier nauwelijks andere routes hebt wat betekent dat je soms heel wat kilometers om moet rijden om je bestemming te bereiken. Dit hebben we ervaren toen we voor het eerst dit jaar naar de Forsaleden gingen. De parel van Bräcke. Er stond wel een bord met afsluiting van een brug. Maar er zijn zoveel bruggetjes, welke zal het zijn? Na vele kilometers dan eindelijk de burg waar het omging. Even uitgestapt om het gevaar te bekijken. Maar ik zag geen gevaar. Twee meren die verbonden zijn met een smal riviertje met daarover een brug. Ik kan me voorstellen dat het hier flink tekeer heeft gegaan en dan was de waarschuwing zeker op z’n plaats. Nu was er niets bijzonders te zien. Dan maar weer dezelfde route terug rijden.
Genoeg kak en dierenleed?
Genoeg vogelkak?
Ja, de maat was voor ons vol. Vorig jaar kwam hetzelfde kwikstaartje, we noemen hem/haar ijdeltuitje, onze autospiegels bewonderen. Maar daarmee ook de auto besmeuren met vogelkak. Gezien de hoeveelheid zou ik verwachten dat ze er zelf ook onder zou moeten zitten. Ik kreeg, bij het schoonmaken, de resten niet 100% weg. Blijkbaar zit er iets in de kak wat in de autolak doordringt. Dat was voor mij het moment om drastische maatregelen te nemen. Om beide spiegels een vuilniszak. Wel wat werk omdat we deze telkens moeten verwijderen bij gebruik van de auto, maar dat is dan maar zo. Onze ijdeltuit heeft het nog geprobeerd maar de moed opgegeven. Ze kan immers ook niet anders. Waar zal ze zich nu bewonderen?
Genoeg dierenleed in onze tuin?
Nadat de sneeuw was verdwenen en ik een rondgang deed in onze tuin, zag ik tot droevenis een staart van een eekhoorn liggen op een steen. Ik heb nog gezocht naar het lichaampje maar denk dat een ander dier zich hier te goed aan heeft gedaan. Ja dat hoort nu eenmaal bij de natuur. Maar toch, het deed wat met me. Vorig winter hebben we zeker drie eekhoorntjes bij onze voederplaats gehad. Dit jaar helaas maar een paar keer één gezien. Nu moet ik bekennen dat ik ook niet zo trouw was in het plaatsen van voedsel. Maar mogelijk ook omdat in onze tuin dus een eekhoorn is gedood. Bij mijn ronde zag ik ook op twee plekken tussen de bomen veel veren liggen. Er heeft zich dus nog meer dierenleed afgespeeld. De een z’n dood de ander z’n ………. Nu lopen hier ook zeker twee katten rond dus wie weet. Moet zeggen we hebben hier nog geen muizen ontdekt. Mogelijk dat de katten hier goed voor zorgen.
Genoeg zon en hout?
Genoeg zon?
Nee, hier krijg ik nooit genoeg van. Althans met matige temperaturen. De afgelopen week hadden we heerlijk temperaturen om buiten te zijn. Te werken in de tuin, koffie te drinken op het terras, te wandelen, wat rondtoeren of in de avond zon een bakkie te drinken en gezellig te kletsen. We hopen op nog heel veel zon. In Nederland, of nog zuidelijker kan het erg warm worden, maar hier is de zon veel aanwezig maar zijn de temperaturen matig en heerlijk. Dus genoeg zon? Nee, kom maar op met de zomer en de zon! Zag net nog even de berichten voor aankomende week. Wordt een topper!
Genoeg hout?
Voor het eerst gekloofd hout gekocht. Vorige partij hebben we van een buurman gekregen in 2022. We gebruiken het gekloofde hout voor onze grillplaats. Via via hebben we nog net op tijd een bestelling kunnen doen bij de dagbesteding in Bräcke. De laatste 1,5 kub opgehaald en nu aan de klus om een houthokje te bouwen bij de grillplaats. Een ander deel ligt bij de jeu de boule baan. Genoeg hout nu? We hadden graag 2 kub gewild maar we kunnen best even vooruit.
Genoeg van de forsaleden en schilderwerk?
Genoeg van de forsaleden?
Nee, daar krijgen we waarschijnlijk nooit genoeg van. Deze wandeltocht is in alle jaargetijden prachtig. Nu de sneeuw net is verdwenen was het op sommige plaatsen drassig, maar prima te lopen. We hebben de kortste route naar de watervallen en vistrappen gelopen. De lucht was stralend blauw en het was super om de grote hoeveelheid en kracht van het water te zien. Het moment van de hoogste waterstand is waarschijnlijk al weer even geleden en het is dan ook maar de vraag of je dan met de nog aanwezige sneeuw bij de watervallen kunt komen. Ook nu moesten we een omgevallen boom van de weg halen en lag er op enkele plekken in de schaduw nog sneeuw. Even wat meer gas op de plank en met onze zomerbanden er doorheen. Was te doen!
Genoeg schilderwerk?
Mensen die mijn blog al langere tijd volgen weten dat het schilderen van de buitenkant van de accommodatie een jarenplan is. Beetje bij beetje. De kwaliteit van het huidige schilderwerk is nu niet zo dat het heeeeel slecht is. Het weer is een belangrijke factor in deze. Ik werk met lijnolieverf. Deze heeft een langere droogtijd nodig en kan worden aangebracht bij nachttemperaturen van 10 graden. Ook moet, na het verwijderen van losse delen verf, twee keer een verdunde laag worden aangebracht voordat de laatste onverdunde verflaag kan worden aangebracht. Een hele klus dus. Gelukkig mogen we in Juni 3 vrijwilligers ontvangen die me gaan helpen! Gezellig en fijn dat we hopenlijk een flink stuk kunnen opschieten. Nu nog goed weer! Ben binnen al begonnen met een schommelstoel. Mogelijk klaar wanneer onze vrijwilligers komen, zodat ze na hun inspanningen heerlijk kunnen genieten van deze stoel. Ook al een begin gemaakt met het reinigen van de onderkant van het dakoverstek. Ik heb er in iedergeval heel veel zin in.
Genoeg afscheid en vooruitkijken?
Genoeg afscheid?
Ja voorlopig wel even hoor! De hoeveelheid was in één maand wel erg veel. Van al onze vrienden, familie, bekenden en hierin Zweden van onze kinderen. En inmiddels ook weer van onze Nederlandse vrienden die hier even twee weken waren. Doet elke keer weer pijn en ik verwacht dat dit ook niet anders zal worden. Enerzijds een goed teken omdat we van ze houden! Anderzijds het is het gevolg van onze keuze om zo ver weg te gaan wonen. De momenten samen waren goed en intens! We zijn dankbaar voor al onze familie, vrienden en kinderen waar ze ook zijn.
Genoeg om vooruit te kijken?
Ja, we zien erg uit naar de lente hier! Deze loopt zeker zo’n 6 weken achter vergeleken met Nederland. De knoppen staan op springen! We zien uit naar de vrijwilligers die komen, de jongens die ons deze zomer komen bezoeken en mogelijk vrienden en familie. We zien uit naar de gasten die we mogen ontvangen en naar het moment dat we onze Zweedse lessen kunnen afsluiten. In juni hopen we te slagen voor SFI D. Voor ons voldoende om ons te redden in het Zweeds. Vooruitkijken naar wat de natuur ons weer gaat bieden. Vooruitkijken naar suppen op het meer en zwemmen in het meer, de grillmomenten en lange avonden! Vooruitkijken naar nog heel veel dankbare momenten! Vandaag is het moederdag. Dit hebben we gisterochtend gevierd met een video ontbijt met onze jongens. Zo kan het ook!
