Hé nu nog, nu al!
Lacht deze appel jou ook toe? Mij wel. Zo vlekkeloos met een mooie blos, bijna te mooi om op te eten. Zo was het ook met het weer afgelopen week. Een wel bijzondere warme nazomerweek. Niet alleen in Zweden maar ook in Nederland, bijzarre temperaturen van 22 graden hier en 31 graden in Nederland. Hé nu nog? Ja, en met al die zon en relatief hoge temperaturen willen wij er graag op uit! Het lokt ons al een aantal dagen naar buiten tijdens de lunch, avondeten en dan kies ik bewust voor zoveel mogelijk buitenklussen. Hé nu al? De eerste tekenen van de winter zijn al zichtbaar.
Nu nog zomer in Jämtland?
Nazomer is een periode van warm weer in de herfst, in september of oktober. Als de gemiddelde dagtemperatuur 5 dagen op rij onder de 10 graden uitkomt, begint de meteorologische herfst, mits deze datum tussen 1 augustus en 14 februari valt. De herfst begint hier in Zweden over het algemeen een stuk vroeger dan in Nederland. De dagen worden korter, de avonden koelen snel af en de kleuren worden mooier en mooier. De natuur in Zweden is zo betoverend in september en oktober! Door de zonnige en droge herfstdagen in combinatie met koudere nachten verandert het landschap vanaf begin september van een groene oase in een kleurenpalet. De zon maakt de kleuren intenser en de ondergaande zon is ook een genot om naar te kijken. De herfst is ook zeker een geschikte tijd om de natuur in te gaan om te fietsen, wandelen, op zoek te gaan naar elanden, bessen en paddenstoelen plukken of te gaan vissen.
Nu nog het water op?
We zijn door vrienden uitgenodig te komen vissen. Vrijdag 8 september was een prachtige dag met weinig wind, veel zon en zo’n 22 graden. Bij uitstek een visdag. Na wat voorbereidingen werd de motor van de boot gestart en voerden we, vanuit de haven van Bräcke, met volle kracht het Revsundssjön op. Wij, Willem en ik zittend, op de kajuit met de wind in onze haren. Best even fris. Goede visplek gespot, motor uit, vishengels klaar en vissen maar. De zon warmde ons snel op en ja hoor daar stonden wij. Willem heeft als kind wel gevist en heeft daar geen goede herinneringen aan overgehouden. Mijn broers gingen vroeger wel vissen maar ik kan mij niet herinneren dat ik ooit gevist heb. Wel vond ik het als kind stom om de vis een gat ik zijn bek te bezorgen en hem daarna gewond terug te gooien in het water. Om eerlijk te zijn heb ik dat nog wel een beetje. Ons doel voor deze visbeleving was vissen vangen voor een maaltijd.
Uren hebben we telkens ons haakje uitgegooid en binnengehaald. De vissen hadden geen honger, maar wij wel na zoveel uren op het water. Aan wal zagen we op verschillende plekken blauwe rook en roken we de barbecues. We kregen nog meer trek. In mij zit een mentaliteit van pas stoppen wanneer we genoeg gevangen hebben. En ja hoor onze vriend had er als eerste een kleintje gevangen en een tijdje later was het mijn beurt. We hadden natuurlijk gehoopt op een mega vis, genoeg voor 5 personen. Het was super gezellig met z’n zevenen en net voor de zon helemaal onder ging waren we terug. Te weinig vis om met z’n allen van te genieten dus …. dat werd pizza bestellen. Ik heb wederom geprobeerd goed te kijken hoe je een vis fileert en hoop dit toch ook zelf echt een keer goed te kunnen. Blijven oefenen zeggen ze dan!
Nu al oogsten?
Ja, er ligt al 6 kilo appelmoes in de vriezer. Maar nu is de tijd om alle appels te gaan plukken en verwerken. Wat ga ik met al die appels doen? Alleen appelmoes maken? Nou nee! Ik ga nog een deel in kleine stukje snijden met wat kaneel en rozijnen en dan in de vriezer. Kunnen we heerlijke appeltaarten van maken of appelflappen met bladerdeeg. Heb jij nog goede ideeën, laat het me weten.
Ik heb een poging gedaan om blauwe bosbessen te plukken, maar helaas geen geschikte plek weten te vinden. Peultjes oogst was minimaal. Boerenkool gesneden en in de vriezer en er is nog genoeg om op een later moment nog een aantal zakken te vullen en in te vriezen. Het is nu erg belangrijk om de nachttemperatuur goed in de gaten te houden voor de spercieboontjes. Eén nachtvorstje en weg zijn mijn heerlijke bonen. Dat laat ik natuurlijk niet gebeuren. De tomaten staan in mijn mini kastje en zijn nog groen. De augurken zijn deels in zoetzure azijn ingemaakt en er zullen er nog meer volgen. Radijs was geen succes en de stambonen zijn niet tot volle groei gekomen. De bietjes zien er erg klein uit. Kortom eerste resultaat is fifty fifty te noemen. Het is wel een leerzaam proces geweest. Mijn conclusie is dat je hier eigenlijk een behoorlijke kas moet hebben! We zijn enorm dankbaar voor de groentes, puur natuur die wij mogen eten!
Nu nog steeds?
Ja, nog steeds aan het verven. Maar zaterdag 9 september heb ik alle verfspullen voor dit jaar opgeborgen. Mijn doel was om 4 topgevels in de verf te zetten omdat ik dit jaar over een steiger beschikte. Het zijn in totaal 3 volledige gevels geworden. Super resultaat. Blijft er voor volgend jaar nog één volledige gevel over en …… de rest van het gebouw. Hoe ver we daar meekomen…. we zien het wel. Hangt er helemaal vanaf of ik dat alleen moet doen, of Willem kan helpen of dat we vrijwilligers mogen ontvangen. Mocht jij (of ken jij iemand of een stel) interesse hebben om hier een paar weken te komen helpen tegen kost en inwoning, neem gerust contact met ons op.
Willem nog steeds bezig met brandbeveiliging? In Nederland werkte hij 33 jaar bij Chubb fire en security. Ook in dit hotel vindt een jaarlijkse controle plaats. Hij kon hier zijn steentje aan bijdragen en samen opwerken met een zweedse ‘collega’. Na een paar uurtjes was de klus geklaard. Wel vreemd om hem zo aan het werk te zien. In Nederland zag ik hem immers nooit aan het werk in de brandbeveiliging. We kunnen er weer een jaartje tegenaan. Er stond in het ventilatiesysteem een rookmelder in alarm. Maar waar vind je die. Willem de zolder op, tussen de grote buizen van het ventilatiesysteem, al kruipend op zoek en ja hoor…. gevonden. Het was daar boven een klim en klauterparadijs, zoals Willem het noemde. Ach het houdt ons hier flink bezig naast goed voor onze gasten te zorgen.
Op de laatste foto zie je een auto met een gevarendriehoek. Op deze manier mogen jongeren zonder rijbewijs autorijden. Ze rijden niet harder dan 30 km per uur. Zelfs op de ‘snelweg’ kun je ze tegenkomen. Eigenlijk ook wel iets voor te zeggen. De afstanden zijn hier natuurlijk enorm. Wil je als jongere uit of een vriend bezoeken, dan is er nauwelijks openbaarvervoer. In de winter op een brommer of scooter is ook geen optie.
Nu nog service?
Willem mist al een tijdje twee neusvleugeltjes van zijn bril. Hij is hier al mee naar een brillenwinkel in Östersund geweest. Zij adviseerden op naar een andere winkel te gaan of contact op te nemen met de brillenwinkel waar hij de bril heeft gekocht. Zo gezegd zo gedaan. Willem gaat al jaren naar Greving & Greving in Hoogeveen. Altijd super service. Hij legde zijn probleem telefonisch voor en ze gaven meteen aan dat ze zelfs een aantal setjes gratis zouden opsturen. Nou dat is nog eens een super service. Pakketje kwam aan met een lief briefje erbij. Service wordt hier ook geboden aan hondenbezitters. Tijdens je bezoek aan de supermarkt (wel een grote supermarkt hoor! De ICA MAX) kan de honderbezitter zijn hond in een hondenhok plaatsen. Misschien altijd beter dan in de auto. Mooie gratis service!
Nu het nog kan!
Dit jaar heb ik mijn electrische fiets nauwelijks gebruikt. Nu het nog kan en nog lekker weer was, zijn we zondagavond samen even op de fiets gestapt en een rondje gereden. Nog een paar mooie kiekjes kunnen maken en genoten. Ik mis toch wel de vele mooie en fietspaden zoals in Nederland. Keuze is hier erg beperkt en al helemaal wanneer ik alleen op pad zou willen. Deze tijd van het jaar is het helemaal niet verstandig om alleen het bos in te gaan omdat de jacht weer is begonnen. We hebben weer dezelfde groep jagers uit Duitsland te gast. Wij wisten niet beter dan dat ze overdag in het bos vertoefden. Nu bleek het te warm te zijn voor de jacht op elanden. Deze komen nu vroeg in de ochtend en laat in de avond in actie. De jagers zijn hier 5 dagen geweest en hebben niets geschoten maar wel een paar flinke vissen gevangen. Een paar hebben wij kado gekregen en liggen schoongemaakt in de vriezer. Ze hebben samen een goede tijd gehad en komen zeker terug. Zo zie je maar welke invloed temperatuur heeft op de natuur.
Nu al winter?
Nee toch, nu al! De markeringstokken zijn al weer naast de wegen geplaatst. We waren verbaasd, begin september al! Waarom zo vroeg? Misschien ervaar ik dit wel als erg vroeg omdat het hier nog zo warm is. Maar eerlijk, wanneer ik de winterfoto’s zie begin ik toch ook wel een beetje winterkriebels te krijgen. Echt, wanneer je als Nederlander hier niet in de winter bent geweest, kun je er ook moeilijk een voorstelling van maken. In niets te vergelijken met Nederland. De magische witte wereld met droge lucht is echt bijzonder. Boeken voor het winterarrangement, met een sneeuwscootertocht, een sledehondentocht, ijsvissen, outdoor fika en nog veel meer, is voor 2023 niet meer mogelijk. We zijn rond kerst en oud en nieuw volgeboekt. Maar januari, februari en maart 2024 kan er nog worden geboekt.