Hallo allemaal,
We laten jullie graag weer meegenieten van ons leven hier in Midden Zweden. Ik kwam er net achter dat mijn vorige blog al de 75-ste blog was. Helemaal aan me voorbij gegaan! Maar ook niet zo belangrijk. Kanske oftewel misschien lees je mijn blog voor het eerst. Dan kun je de komende tijd heel veel van onze avonturen terugkijken. Mocht je zelf rondlopen met de gedachte te emigreren naar Midden Zweden, dan kun je in mijn blog, vol met prachtige foto’s, een goede indruk krijgen van de prachtige natuur in de verschillende jaargetijden. Ik neem jullie graag weer mee in onze belevenissen van de laatste drie weken.
Ja! Nee! Misschien?
Soms zeg je “ja” tegen dingen die je eigenlijk niet wilt doen. En als je een keer “nee” zegt, voel je je daar misschien lang schuldig over. Herkenbaar?
In Zweden gaat dat anders. Daar zeggen mensen niet direct “nee”, maar gebruiken ze vaker ‘kanske’, ‘misschien’ of ‘vi får se’ wat ‘we zullen zien’ betekent. Dit klinkt vriendelijk, maar betekent vaak gewoon nee! Zweden vermijden liever conflicten en vinden goede relaties belangrijk. Nederlanders zijn directer, maar vinden nee zeggen soms toch ook nog wel lastig. Dit laat zien hoe communicatie per land kan verschillen.
Deze voorzichtige benadering van het uiten van ‘nee’, vinden wij hier in Zweden soms nog erg lastig. Alhoewel we er wel aan beginnen te wennen. Tegelijkertijd geeft het een meer ontspannen manier van omgaan met anderen, omdat mensen minder snel in situaties terechtkomen waarin ze zich verplicht voelen om ‘ja’ te zeggen uit schuldgevoel.
Recent werden we gebeld voor informatie betreft een boeking. De man sluit af met “Vi tar två sekunder, hej hej”, wat betekent “We nemen twee seconden, daag’. Wij dachten hij gaat even overleggen. Maar we horen verder niets meer.
Via, via hadden we een persoon gevonden die mogelijk even naar onze zitmaaier kon kijken. Willem gaat naar hem toe en hij geeft aan volgende week wel een keer te zullen komen. Hij is nooit geweest. “Kanske”, misschien is hij dit vergeten. Maar de kans is groter dat hij geen “nee” durfde te zeggen.
Nu komen wij uit de provincie Drenthe waar ze ook niet zo direct zijn, maar je zult maar verhuizen van de randstad naar Jämtland, dan is deze communicatie écht wel even wennen en ‘kanske’, ‘misschien’ een grotere uitdaging. Heb jij ervaring? Laat het me weten.
“Kanske” te veel van het zelfde
In de wintermaanden hebben we veel gasten die deelnemen aan de Hunge Winter Experience met allemaal bijzonder, bucketlistwaardige activiteiten. Nu kan ik van de laatste groep wel weer foto’s plaatsen maar dan val ik “kanske”, misschien te veel in de herhaling. Dus bij deze even wat ander plaatjes.
Het is een hele klus om een boodschappenlijst voor 17 personen met alle ontbijtjes, lunchjes en maaltijden, inclusief versnaperingen samen te stellen. De menu’s zijn nagenoeg voor elke groep hetzelfde, dat maakt het wel wat makkelijker. In de week voorafgaande aan de komst van de groep lever in mijn boodschappenlijst in bij de plaatselijke (kleine) supermarkt.
We kiezen bewust voor deze supermarkt omdat we willen dat dit bedrijfje blijft bestaan. Het is een hele uitdaging om in dunbevolkt gebied een dergelijke supermarkt te kunnen blijven runnen. Het is elk jaar weer een “kanske”, betreft het voortbestaan. De produkten zijn wat duurder, maar het geeft ons ook de mogelijkheid om tussendoor op een afstand van 4.5 km (ipv 25 km) even snel wat te halen. De bestelling wordt voor ons klaargezet zodat we deze een dag voordat de groep komt ophalen. Koelkasten en vriezers zijn dan weer helemaal gevuld. In de tijd dat de groep bij ons is gaan we meestal ook nog wel één of twee keer.
De groep kwam in het donker aan. We hadden vuurschalen in de sneeuwranden van de oprit geplaatst, wat een warm en gezellig welkom geeft. De eerste dag begint het retraite deel in de kleine koude kerk in Hunge. Een monumentale schoolkerk. De helft is een school en het andere deel een kerk. Een mooie plek om samen te komen en de retraite week te beginnen. Via het meer lopen de gasten dan terug naar de accommodatie.
Bontjes en blaartjes
Bij al onze activiteiten en buitenzitten, nemen we onze donkerbruine schapenvachten mee. Heerlijk warm en praktisch. Eén van onze gasten kwam op een gegeven moment naar me toe en zei: ‘Gek hé hier zitten we in de sneeuw buiten koffie te drinken, maar waarom doe ik dat niet meer in Nederland?’ Ze kwam er al snel achter dat ze hier zo van genoot dat ze dit als doel stelde om in Nederland ook meer te gaan doen. Maar dan wel op een heerlijk warm schapenvachtje. Deze stimuleerde haar zo dat ze zelfs tijdens haar verblijf hier in Zweden twee schapenvachten heeft besteld. Toen ze terug was in Nederland stuurde ze me een foto van haar vachtje met de zweedse mok die ze hier als souvenir heeft gekocht. En nu maar heel veel uurtjes genieten in de buitenlucht in elk seizoen.
Vaak zit ook Willem bij het vuurtje buiten op een schapenvacht. Echt heerlijk zo’n ding. Maar ja, de laatste keer zat hij wat dicht bij het vuur. Het was lente-achtig weer, geen skipak aan maar gewoon een spijkerbroek. Hij vernam wel dat het erg warm werd aan z’n scheenbeen maar ja, oke, niets te zien. Bij thuiskomst bleek hij wat last te krijgen van een plek op het scheenbeen. Even checken en het bleek erger dan hij dacht. Een aanzienlijke brandwond met flinke blaren. Niets te zien op de spijkerbroek maar wel degelijk op zijn been. Hij heeft nu 3 weken lang, als het maar even kon, in een korte broek gelopen om het goed te kunnen laten genezen. Hij kreeg letterlijk het vuur aan de schenen. Kanske, misschien toch wat voorzichtiger zijn in het vervolg.
Afscheid
En dan is daar, na een intensieve en prachtige week, altijd weer de laatste avond. Meestal wordt het samenzijn in de tuin, bij het kampvuur, met een glaasje glogg (gluhwein) afgesloten. Ook nu werden we uitgenodigd om hier bij te zijn en te luisteren naar een lied wat ze speciaal voor ons hadden gemaakt. Je kunt het lezen op onderstaande foto. Wat een warmte en liefde mochten we ontvangen van deze prachtige mensen. Ieder heeft op z’n eigen manier hier een bijzondere herinnering gemaakt en wij mochten daar een kleine bijdrage in leveren. Hoe fijn is dat! En voor een aantal is het een tot ziens omdat ze aankomende zomer terugkomen. We zien er naar uit om hen dan niet in een witte oase maar in een groen oase te mogen ontvangen.
Aan de slag
De dag van vertrek staan we om 4.00 op om het ontbijt klaar te maken en om 6.00 is het dan echt uitzwaaien en weer stil in het gebouw. Snel de spullen in de koelkast, beiden nog even weer het bed ingedoken want kanske, misschien kunnen we nog wat uurtjes slapen. De ene keer lukt het maar ook deze keer waren we waarschijnlijk te vol met adrealine van het werken dat slapen echt niet meer lukte. De tijd van opruimen en schoonmaken diende zich aan. Nu kunnen we zelf regelen hoeveel appartementen we per dag gaan schoonmaken, dus dat scheelt. Maar al met al een hele klus om 15 dekbedden, handdoeken te wassen, strijken en de bedden weer op te maken. Als het mogelijk verspreiden we het werk over 4-5 dagen. Het zijn niet alleen de appartementen, maar ook de gangen, de ontmoetingsruimte, de entree en de keuken die weer tiptop moeten zijn. Wanneer alles dan weer netjes in de linnenkast (foto) ligt kan ik hier ook echt van genieten.
Kerkslee
Al een geruime tijd speur ik de Zweedse marktplaats af voor een oude slee. Je zult denken, wat moeten ze met een oude slee? Nou bij de kruizing in het dorp, zo’n 300 meter van ons hotel willen we graag een bord met de naam van ons hotel. Nu hangt er een eenvoudig, wat minder opvallend bord. We hebben toestemming van de eigenaar van de grond om daar een verrijdbaar iets te plaatsen met onze naam en richtingaanwijzing. Hoe mooi is het om daarvoor iets te zoeken wat bij ons past. Er zij vele oude paardenkarren te koop, maar ja we hebben niets met paarden. Nu kwam ik op het idee om een oude paardenslee te zoeken. Een slee past in ons concept. Weliswaar gebruiken we nu de moderne versie achter de sneeuwscooter, maar toch! En ja hoor daar kwam ik een prachtig exemplaar tegen. Even contact over en weer gehad met de eigenaar en Willem en Hennie bereidgevonden hiervoor een dag samen op stap te gaan. Het is een pracht exemplaar, mooier dan ik had verwacht. Deze schijn uit ergens uit 1800/1900 te zijn. Kanske, misschien tref ik nog een jaartal aan op de slee. Dat zou fantastisch zijn. Ik twijfel of ik deze zal restaureren of in huidige staat aan de weg zal zetten. Het is een kerkslee, wat betekent dat mensen deze slee speciaal gebruikten om naar de kerk te gaan. En ook hier komt dan toch ook status weer om de hoek kijken. Hoe mooier, hoe groter hoe meer status, aanzien met had.
Bijzondere vertaling
Op de website van de gemeente Bräcke las ik een mededeling over parkeren in het dorp. Om er zeker van te zijn de informatie goed te hebben gelezen, check ik deze altijd even via een vertaalprogramma. Zo ook deze keer en trof wel een heel bijzondere vertaling aan!
Vanaf zaterdag 1 februari moet u op twee parkeerplaatsen in het stadsgebied Bräcke een parkeerschijf gebruiken.
Vanaf zaterdag 1 februari 2025 moet u een parkeerschijf gebruiken wanneer u parkeert op de parkeerplaats buiten Bräcke Folkets hus en op de gehele parkeerplaats tussen Ica en Coop in Bräcke. U mag er maximaal drie uur parkeren en de tijdslimiet geldt 24 uur per dag. Parkeren is gratis.
Veelgestelde vragen over anticonceptiepillen
Vraag: Waar kan ik de anticonceptiepil krijgen?
Antwoord: Als u geen anticonceptieschijfje hebt of een nieuwe nodig hebt, kunt u deze ophalen bij Ica, Coop, Apoteket, Systembolaget, Bräcke Library en bij de receptie van de gemeente in Folkets Hus.
In de beginperiode liggen er ook parkeerbonnen klaar in twee brievenbussen. Eén brievenbus bevindt zich bij de ingang van Folkets huis en de andere op de parkeerplaats tussen Ica en Coop.
Vraag: Welke anticonceptiemiddelen kunnen gebruikt worden?
Antwoord: U kunt elke anticonceptieschijf gebruiken, dus het is prima om er een te gebruiken die u al heeft.
Heel bijzonder. De ene keer vertaald hij het in anticonceptieschijf en een andere keer in parkeerschijf. Kanske, misschien toch maar niet je anticonceptieschijfje gaan halen in de bibliotheek.
Vakantie met vrienden
Het weer was prachtig: laagje verse sneeuw, stralend blauwe lucht, temperaturen net onder nul, vrienden in de buurt en dan is het voor ons gewoon de boel de boel laten. In het kader van nu het nog kan hebben we ons een paar dagen wintersportvakantie gegund. Hennie had inmiddels ook eigen sneeuwschoenen maar nog geen ervaring, dus samen op pad gegaan. Wat een heerlijke wandeling! Er lag overal weer vers sneeuw op de takken van de bomen, wat het een sprookje maakte.
De dag daarna met eveneens met Hennie, Sietske, Olaf, Benny een prachtige en lange sneeuwscootertocht gemaakt. Kanske, misschien (zeer waarschijnlijk) onze laatste deze winter. Wat hebben we genoten.
Wild
Meestal treffen we rendieren aan aan de andere kant van Bräcke. Maar we kregen nu een foto van onze buurman, die hij hier vlakbij heeft gemaakt. Een groep rendieren die hij ontmoette tijdens een sneeuwscootertocht en waarvan een aantal het op het lopen zetten. Blijft bijzonder om deze wilde dieren hier in hun habitat te mogen waarnemen.
Tam en lamgelegd
Zo wild de dieren hier zijn, zo tam was ik na de sneeuwscootertocht. De volgende dag waren we beiden ziek. Zo ineens! Willem was al wel een week verkouden, maar kon gewoon z’n ding doen. Mijn hele lijf was griep en daarbij ontwikkelde zich een luchtweginfectie. Totaal lamgelegd. Gelukkig hadden we geen gasten en konden we er ons beiden aan toegeven. Willem bleek een fikse dubbele middenoorontsteking te hebben en antibiotica hiervoor heeft gekregen. We zijn nu een week verder en het gaat de goed kant op maar zijn er zeker nog niet. Ik heb totaal nog geen energie en zit nog vaak vol en hoest veel. Onderstaande foto met bevroren water uit de regenpijp vond ik wel een mooi beeld van hoe ik me voel(de): ijs; soms rillerig en koud, blauwe lucht; soms enorm warm, ijspegel; de heftige verkoudheid, sneeuw; lekker onder de warme dekens kruipen.
Een hele week binnen. Meestal de luxaflex dicht vanwege de schittering. Dooi en dan constateren dat de lente echt dicht bij is. Het gras is op sommige plaatsen weer zichtbaar. Maar hier weet je het maar nooit. We hebben een paar weken geleden ook het gras gezien maar daarna toch zo’n 15 cm sneeuw gekregen. Voor mij nu lekker uitzieken en kanske, misschien volgende week weer hersteld.
Zomervakantie in Jämtland
Het is fijn nu al te constateren dat we meerdere zomerboekingen binnen krijgen van gasten die een week of twee weken bij ons zullen verblijven. Ze willen Jämtland ontdekken vanuit ons comfortabele, gezellige hotel/B&B/Groepsaccommodatie. Hier worden we blij van. Vorig jaar hebben we veel ééndags gasten mogen ontvangen. Ook fijn maar deze gasten zijn op doorreis. We hebben weinig contact met hen, we kunnen met hen niet pareltjes van de omgeving delen. Een ander type gast dus.
Inmiddels zijn er weer drie mensen op ons pad gekomen die ons in de zomer willen helpen met alle voorkomende werkzaamheden, maar voornamelijk (als het weer het toelaat) met het schilderen van de buitenboel. Van ruim twee maanden tot 2 weken, we vinden het fantastisch dat ze ons willen helpen en zien er naar uit.
Ben je geïnteresseerd in Zweden, en vooral Midden-Zweden? Neem dan een kijkje op onze website! Misschien is een comfortabel verblijf in Hus Hotell Hunge, omringd door adembenemende ongerepte natuur, precies wat je zoekt.
Ik hoop dat jullie weer hebben genoten van deze blog. Mocht je mijn blog via email willen ontvangen om het beter te kunnen lezen en de foto’s beter te kunnen bekijken? Abonneer je dan op mijn blog. Je ontvangt een email met daarin een bevestigingsactie. Alvast bedankt!