Kom maar op ……met kerstvieren met onze jongens en familie, met meer kleur in het hotel, met die heerlijke boerenkoolstampot, met dat magische noorderlicht, met de kuddes rendieren en met het versieren van de pepparkaka. Weer genoeg beleefd en om naar uit te zien.
Laatste hand aan…
In mijn vorige blog schreef ik, dat ik mede door de hulp van Sietske, de eerste kerstversiering heb aangebracht. Inmiddels de puntjes op de i gezet. Het hoekje in de aankomsthal vind ik het mooist geworden. Had dit al een tijdje in mijn hoofd, maar dan is het altijd nog maar afwachten hoe het in de praktijk zal uitpakken. Het is erg gezellig geworden, al zeg ik het zelf. Nu maar hopen dat de naalden in de guirlande blijven zitten tot begin januari. Nu vind ik al naalden die het binnen al te warm vinden. MMMMM. Kom maar op met de kerst! Een speciale kerst dit jaar met familie en onze jongens. Yes! Wat zal dat bijzonder worden! Jullie lezen meer over onze familie-avonturen in de volgende blog. Waarschijnlijk volgend jaar. Wanneer de familie is vertrokken komen de eerste gasten voor het all-in winterarrangement. Dan gaan we met hen op pad met de sneeuwscooter, sledehonden en ijsvissen. En nog veel meer. Kom maar op! Ook hier zien we erg naar uit.
Meer kleur
Ik had Sietske gevraagd rood-wit geblokte stof voor mij te willen kopen in Nederland om wat meer rood toepassen in het interieur. Nu met kerst zeer toepasselijk. Kom maar op met die lap! Allereerst was een bankje in de ontmoetingsruimte aan de beurt. Kussentjes in dezelfde kleur en klaar is … het bankje. Zeer tevreden. Nog vele meters stof over voor na de kerst.
IJzige boerenkool
Onder de, inmiddels een meter, hoge sneeuw stonden nog enkele stronken boerenkool. Ze kunnen gelukkig wat vorst verdragen en mijn vriezer is al aardig vol met maaltijden voor onze gasten van het winterarrangement. Dus ze stonden daar nog prima. Boerenkool is één van mijn lievelings winterkost. Dus kom maar op met die stampot. Betekende voor mij het aangaan van een avontuur. De stronken waren niet zichtbaar maar ik wist ongeveer waar ze stonden. Ik heb me onvoldoende gerealiseerd dat de sneeuwschuiver precies voor de boerenkool een enorme berg sneeuw zou schuiven. Had het kunnen weten hoor. Vorig jaar lag daar ook een berg sneeuw. De vroege sneeuwval heeft ons echt overvallen dit jaar. Met liefde gekweekt en dan laten staan, nee dat kon ik niet over mijn hart krijgen. Dus met pan in de hand de sneeuw in en graven. De beloning was een heerlijke boerenkoolstampot met een heuse Nederlandse Unox rookworst. MMMMMM!
Magie
De eerste magische stralen hebben we al ontdekt. Met het oog niet zichtbaar maar via de camera in onze Iphone wel. Het magische noorderlicht. We hebben er zin in om deze weer te mogen aanschouwen in al zijn pracht. Nog mooier om dit te delen met familie en gasten. In het meest noordelijke deel van Zweden is deze bijna dagelijks te zien geweest. We houden de app goed in de gaten en hopen op veel onbewolkte avonden. De winter is nog maar net begonnen dus.. kom maar op met het mooie schouwspel waar we zeker niet genoeg van kunnen krijgen.
Kerstboom avontuur
In oktober zag ik werkers bomen rooi onder de electriciteitskabels, hier in de buurt. Ik was daar om ijslandsmos te verzamelen, zoals ik al eerder schreef. Daar lagen omgezaagde dennenbomen. Zeer geschikt voor kerstboom. Ik heb er twee aan de kant van het pad gelegd met de bedoeling ze op te halen. Nu kwam de sneeuw erg vroeg. Meteen een flinke lading. Toen met Willem overlegd binnenkort die twee kerstbomen te gaan halen. Inmiddels vlogen de weken voorbij. Uiteindelijk schep mee, skibroek en jas aan! Kom maar op, we gaan! Alles zag er nu iets anders uit, het pad was schoongeveegd en aan beide zijden een grote dikke ril ijzige sneeuw. Wij er overheen geklommen en al gravend in de poedersneeuw gezocht. In eerste instantie op de verkeerde plek maar uiteindelijk gevonden. Bleek deze echt vast gevroren in de sneeuw. Met veel moeite hebben we de bovenste er uit weten te halen en de andere maar laten liggen. Het heeft heel wat zweet en inspanning gekost maar we hadden er in ieder geval één. Maar goed dat niemand ons heeft gezien, want anders zouden ze ons waarschijnlijk voor gek hebben verklaard! Hij staat nu bij de ingang van het hotel te pronken met z’n lichtjes.
Zwarte zakken
Regelmatig zien we ze hier in de omgeving zwarte vuilniszakken aan de stokken langs de weg hangen. Een signaal dat er kuddes rendieren kunnen oversteken. Ze zijn vanuit het hoge noorden meer naar het zuiden gebracht omdat hier meer voedsel is te vinden. Nu hopen dat we ze ook zullen zien, maar tot op heden niets gezien. Anderen hebben ze al wel gespot. Voor ons geldt: Kom maar op! Wij zijn erg nieuwsgiering en zullen het als een belevenis ervaren om zo’n kudde van dichtbij te kunnen zien. Het kan nog, alhoewel ze rondtrekken door een heel groot gebied en dus maar tijdelijk in onze buurt zullen zijn.
Behangetje
Het beplakken van achter- en zijwanden van de koffiekast stond al een tijdje op mijn to-do list. Had nog een behangetje van een van de appartementen liggen. De kleur past goed bij de groene kleur van de deuren. Dus…. kom maar op! Aan de slag. Eigelijk een klusje van niets. Maar eerst latjes verwijderen, gaten dichten, dag laten drogen, behangplaksel maken en nu genieten van het resultaat. Voor nu tevreden. Mocht ik meer rood hebben toegevoegd aan de ontmoetingsruimte en de groene gordijntjes hebben vervangen, misschien ooit nog eens een ander behangetje.
Pepparkaka
Ik noem het de Zweedse speculaas. Misschien niet helemaal de juiste vergelijking. Pepparkaka hoort gewoon bij kerst in Zweden. Deze traditie zou geïnspireerd zijn door de gebroeders Grimm en hun sprookje over Hans en Grietje. En dan hebben ze ook nog het peperkoekmannetje. Waarschijnlijk verscheen deze voor het eerst aan het hof van Elizabeth I van Engeland, die koekjes liet bakken, die op belangrijke gasten leken. Eeuwen later staat het symbool voor de kerst in Zweden en daar buiten. Vreemd! Ontstaan in Engeland en nu zo belangrijk in Zweden. Maar volgens mij nog niet erg bekent in Nederland. Een doos kant-en-klare pepparkaka harten ligt hier klaar om gedecoreerd te worden met icing. Dan krijgen ze een lintje en een mooi plekje in de koffiecorner. Ik hoop met de jongens en wie maar wil, tijdens de kerstvakantie nog vele kaka’s te versieren. Kom maar op, ze zijn nog lekker ook!
Middagje uit
Samen met onze vrienden Calle en Maria zijn we een middagje op pad geweest. Helemaal in sfeer van deze tijd. Eerst het Jamtli museum bezocht. Veel gezien en gelezen over de Sami cultuur, de oorspronkelijke bewoners van Noord Scandinavië. Erg interessant. Jammer dat een aantal delen voor publiek was afgesloten. Toen het schemer was zijn we naar het openluchtmuseum gegaan. Net een sprookjes wereld. We waanden ons even in de geschiedenis in de besneeuwde historische gebouwen. We bewonderden zo’n 200 kraampjes waar ze handwerk en lokaal geproduceerde lekkernijen verkochten. Je kon er zelfs een arrensleetocht maken. Alles in kerstsfeer met overal kaarsjes en lichtjes. Veel te zien, te proeven en te kopen natuurlijk. De hele entourage was magisch. Helemaal toen het om vier uur al donker was. Willem kon de verleiding niet weerstaan om een kolbullar te bestellen. Nou kom maar op met dat lekkers. Dit bereiden we ook samen met onze gasten tijdens de sneeuwscootertocht. Vuurtje maken, pan op het vuur, spek erin en dan beslag er bij. Beetje cranberrysaus erop, heeeeeeerlijk. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde middag.
Ketel koffie ruimte
Willem zit de laatste tijd wel erg vaak in de ketelruimte. Het is daar behaaglijk warm. Of….. zoekt hij een plekje voor zichzelf? Creëert hij afstand? Nu moet ik zeggen, met de grote schommelingen in tempertuur buiten, moet de vloerverwarming zich vaak aanpassen. Willem kan op de app zien hoe het energieverbruik is en deze schommelt nogal. Soms onverklaarbaar, althans voor ons nog onverklaarbaar. Maar zo langszamerhand worden de installatie en Willem maatjes. Dus ik dacht, zal hem eens vragen of hij een kopje koffie wil. Daar binnen gekomen zat meneer zelf al aan de koffie. Dus….. zeg het maar. Zelfs een tafeltje erbij met een kleedje. Ja, wat moet ik hier nu van denken. Hij vond het wel lief dat ik hem een kopje koffie wilde brengen. Ik begrijp het wel hoor…. wanneer het enige tijd kost om dingen duidelijk te krijgen of anders in moet stellen dan kun je het jezelf maar beter zo makkerlijk en gezellig mogelijk maken. Maar niet te gezellig! Voor een volgende keer zal hij wel zeggen: Nou kom maar op met die koffie!
Lucia
Op scholen en in kerken wordt op 13 december Lucia gevierd. Zij was een christelijke maagd uit Syracuse, Italië, die in 304 stierf. Lucia stierf waarschijnlijk tijdens de christenvervolging. De naam Lucia komt van het Latijnse lux, wat licht betekent. Lucia is een uniek Zweedse traditie die, samen met advent, het kerstfeest in Zweden introduceert. Kinderen zijn al dagen van te voren gespannen en vinden het een hele eer om Lucia te mogen zijn. En dan …. kom maar op! Gekleed in het wit, met rode band om de middel en kaarsjes op hun hoofd lopen ze de kerk binnen en brengen licht in de donkere dagen. Niet Het Licht maar licht!